anglosaski kupiec Wulfstan odbywa podróż z Płw. Jutlandzkiego na pd. wybrzeża Morza Bałtyckiego; dociera do osady Truso, a w swej relacji z podróży wzmiankuje o rzece Ilfing (od której nazwę wziął Elbląg)
mistrz krajowy Zakonu Krzyżackiego Hermann von Balk zakłada zamek (została po nim jedynie kolumna na dziedzińcu Muzeum Archeologicznego ); ściągają lubeccy kupcy i tworzą ośrodek handlowy
obrona Elbląga przed pomorskim księciem Świętopełkiem (według legendy dokonały tego pod nieobecność mężczyzn elbląskie kobiety przebrane w męskie stroje)
Elbląg otrzymuje dokument lokacyjny według prawa lubeckiego „Wielki Przywilej Elbląski” dla zakonu dominikanów; otrzymują prawo budowy kościoła i klasztoru; wokół klasztoru dominikańskiego skupiał się mieszkający w mieście żywioł polski
Elbląg siedzibą krajowych mistrzów Zakonu Krzyżackiego
Pasłęk zostaje lokowany na prawie lubeckim
bitwa Krzyżaków z Prusami nad Kumielą podczas powstania pruskiego
Elbląg na mocy traktatów handlowych nawiązuje bliską współpracę z Lubeką
wybuch wielkiego pożaru, który strawił prawie całe miasto; od tego momentu wznoszone budowle były na ogół murowane
założenie wsi Łęcze