Słownik biograficzny

Pierwszy elbląski drukarz, pierwsze wydane w jego drukarni dzieło to "Laufende Urtheile im Herzogtum Preußen" Alberta Pöllmanna (1558).

Karl Adolph Benecke urodził się 1 października 1809 r. w Halberstadt. Uczęszczał do miejscowego gimnazjum, w 1828 r. zapisał się na uniwersytet w Halle, gdzie przez jeden rok studiował filozofię i teologię. W 1830 r. rozpoczął studia z zakresu filologii, historii, filozofii i pedagogiki w Królewcu.

Stellmacher Samuel Gottlieb – ur. 17.01.1740 r., syn elbląskiego pastora Jerzego. Uczęszczał do miejscowej szkoły, następnie studiował w Królewcu.

Maurycy Ferber (ur. 1471 w Gdańsku, zm. 1 lipca 1537 w Lidzbarku Warmińskim) - biskup warmiński. Pochodził z rodziny patrycjuszy gdańskich, był synem burmistrza Gdańska Jana; także brat Maurycego, Eberhard, pełnił funkcję burmistrza.

Uczył w Gimnazjum Elbląskim w latach 1564-1575 . Był nauczycielem germaniki w najmłodszych klasach.

Emma Laddey – aktorka i pisarka; tworzyła pod pseudonimem Hermine. Urodziła się 9 maja 1841 r. w Elblągu jako córka lekarza F. Radtke. Już jako dziesięciolatka pisała drobne utwory teatralne. W 1859 r. wyjechała do Berlina, gdzie uczyła się aktorstwa u Hermanna Hedrichs’a. Uzyskała angaż w teatrze w Berlinie, zmuszona jednak była zrezygnować z kariery aktorskiej z powodu kłopotów z gardłem. 1864 poślubiła w Amsterdamie malarza Ernsta Laddey, autora obrazów historycznych i rodzajowych.

Woit (Woyt, Wogdt) Jan (1659-1721) – profesor i bibliotekarz w gimnazjum elbląskim. Urodzony 21.12 w rodzinie Jana, piwowara z Nowego Miasta Elbląga i Anny z domu Fahlpactin. Uczył się w szkole nowomiejskiej oraz prywatnie u Piotra Behma, konrektora gimnazjum.

Izrael Hoppe urodził się 8.06.1601 r. w Elblągu. Jego ojciec (także Izrael), pochodził z Malborka, a w Elblągu piastował kolejno stanowiska sekretarza miejskiego, rajcy oraz burmistrza. Matka Justyna z domu Fuchs urodziła siedmioro dzieci, a najmłodszym był właśnie Izrael. Ojciec życzył sobie aby poszedł w jego ślady, zadbał więc o staranne wykształcenie. Początkowo uczęszczał na prywatne lekcje u Jana Albinosa, konrektora Gimnazjum Elbląskiego oraz Baltazara Fellgiebela – profesora tejże szkoły. Sam również uczęszczał do gimnazjum.

Pierwszym elbląskim przedstawicielem tego rodu był Lorenz, który przywędrował ze Skandynawii do Gdańska, a następnie osiedlił się w Elblągu (ok. 1583-85). Zmarł 23 maja 1623 r. Miał trzech synów – Petera, Georga i Jakoba. Najstarszy z nich – Peter sprawował urząd prokonsula (starszego radnego), ożeniony był z córką Petera Ramsey’a i miał z nią siedmioro dzieci (trzech synów i cztery córki), z których sześcioro zmarło w wieku dziecięcym (w większości przypadków nie są nawet znane ich imiona).

Włodzimierz Martin (1940-2005) – syn Marii i Kazimierza, urodził się w Kolonii Chylice (powiat Błonie). Małżonka Krystyna, dwoje dzieci (Michał, Beata). Włodzimierz Martin Szkołę Podstawową ukończył w Gdyni, a I Liceum Ogólnokształcące im. J. Słowackiego w Elblągu. Tuż po uzyskaniu świadectwa dojrzałości w 1958 r. podjął pracę zawodową w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Elblągu jako kierownik Działu Gromadzenia i Opracowania.

ur. 18. 02. 1853 w Elblągu, zm. 6. 11. 1925 tamże. Od 1881 r. wykładał w elbląskim Gimnazjum historię i język niemiecki. Jest autorem wielu przyczynków do historii Elbląga, między innymi na temat napadu gdańszczan w 1577 (Elbląg 1900), dziennika wojennego Stenzel’a Bornbach’a (1904, dodatek do programu nauczania w Elbląskim Gimnazjum), wojny Polski z Zakonem 1519-1521 (Elbląg 1909), elbląskich fortyfikacji w czasach polskich („Elbinger Jahrbuch” 19222/z. 2). Behring wydał też pismo jubileuszowe z okazji stulecia powstania Elbląskiej Resursy Humanitas (Elblag 1897).

Adam Wolski (? – 1636), elbląski rysownik. Wywodził się z Moraw, nie jest znana data jego urodzenia ani nawet fakt przynależności (bądź nie) do cechu. Przyjaźnił się on ze znanym elbląskim humanistą, poetą i kronikarzem Friedrichem Zamehlem, który w panegirycznych epigramatach entuzjastycznie wyrażał się o jego twórczości. Wolski jest znany przede wszystkim jako twórca karykatur mody mieszczańskiej swoich czasów. Zbiór jego rysunków zachował się w całości w Berlińskim Gabinecie Rycin (Kupferstichkabinett, Staatliche Museen zu Berlin).

Anger Otto Louis Siegfried – (1837-?), 1876 – 1883 przewodniczący Elbląskiego Towarzystwa Starożytności. Urodził się w Pasłęku, uczęszczał do Gimnazjum w Gdańsku. Po zdaniu egzaminu dojrzałości studiował teologię na uniwersytetach w Halle i Królewcu (1859-1862). W 1863 r. zdał kościelny egzamin pro ministerio uprawniający do obejmowania samodzielnej funkcji w parafii. W 1865 przybył do Elbląga i rozpoczął pracę w tutejszym Gimnazjum. W 1865 zdał egzaminy i uzyskał status profesora szkoły średniej, po czym otrzymał stałą posadę w elbląskim Gimnazjum. 12 października 1876 r. został mianowany przewodniczącym Elbląskiego Towarzystwa Starożytności.

Johann Georg Mund urodził się 4 stycznia 1774 r. w Toruniu. Jego ojciec - kupiec i ławnik zmarł w 1781 r. W 1784 r. Johann Georg rozpoczął naukę w tamtejszym gimnazjum. 13 maja 1791 został immatrykulowany na uniwersytecie w Lipsku, gdzie studiował prawo, a także filologię i matematykę. W 1794 przeniósł się do Halle, gdzie nauczał w tamtejszym renomowanym pedagogium. W październiku 1804 otrzymał Mund posadę w nowo utworzonym instytucie wychowawczym dla chłopców w Jankowie koło Gdańska (tzw. Conradinum).

Adolph Phillips - urodził się 2 lutego 1803 r. prawdopodobnie w Królewcu. Jego ojciec był kupcem londyńskim, zmarłym tam w 1820 r. Matka Eleonora Hay urodzona w 1783 r. w Królewcu, pochodziła ze szkockiej rodziny szlacheckiej. Jego siostra Adolfa była żoną elbląskiego landrata Carla Abramowskiego. Ukończył studia prawnicze, a następnie pełnił funkcję asesora w sądach Prus Górnych. Nie znany daty jego przybycia do Elbląga.

Wolfgang Jaenicke – urodził się 17 października 1881 jako syn wrocławskiego burmistrza. Ukończył wrocławskie gimnazjum, a następnie studiował prawo we Fryburgu, Wrocławiu i Berlinie. Po ukończeniu studiów sprawował funkcję asesora magistrackiego w mieście Lichtenberg, skąd został powołany do Elbląga, gdzie przez pól roku (styczeń 1919-lipiec 1910) zastępował zmarłego burmistrza Elditta.