Proew Krzysztof Gottlieb – urodzony w listopadzie 1739 roku, syn elbląskiego blacharza Dawida Konrada. Rodzice jego przenieśli się do Królewca i tam też ukończył szkołę podstawową i średnią. Następnie kształcił się w gimnazjach Torunia (maj 1758 r. do primy), Elbląga (19.04.1759 r. do primy) i na uniwersytecie królewieckim (13.04.1761 r.)
Pflesser Józef – urodził się w Osachtz w Miśni. Dnia 17.08.1623 r. został przyjęty do primy gimnazjum w Elblągu. W latach 1630 – 1682 był nauczycielem VI klasy, a od 1650 r. V klasy oraz nauczycielem kaligrafii w Gimnazjum Elbląskim.
Henryk Nitschmann należy do grona tych nielicznych wyjątków wśród poetów i pisarzy niemieckich drugiej połowy XIX wieku, którzy nie ulegli antypolskiej nagonce, a nawet zdobył się na swoistego rodzaju protest przejawiający się tak w postawie, jak i w całej jego twórczości. W okresie szczególnego nasilenia walki z polskością ze strony władz pruskich oparł się represjom, bronił, wręcz propagował literaturę i kulturę polską.
Mylius Michał – był najmłodszym synem rektora Jana Myliusa, który wniósł duże zasługi dla uczelni, przeprowadził jej reorganizację, zorganizował bibliotekę szkolną, bursę, zaprowadził metrykę, podniósł poziom nauczania. Opublikował kilka oracji i tekstów przedstawień szkolnych. Mylius Michał urodził się w Elblągu, w 1603 r. Również kształcił się w tutejszym gimnazjum oraz w kalwińskiej szkole w Bełżycach, kierowanej przez jego brata Dawida.
Menniger Jerzy – ur. w Elblągu. Od 22.06.1615 r. uczęszczał do V klasy miejscowego gimnazjum. Jako elbląski stypendysta studiował we Franeker i Lejdzie (źródło według Tolckemita). Metryki ukończenia obydwu tych uczelni jednak nie notują takiego nazwiska. Nazwisko jego figuruje w metryce uniwersytetu królewieckiego.
Meister Joachim – ur. 1.11.1532 r. w Zgorzelcu (Görlitz), syn kupca korzennego (prawdopodobnie aptekarza) Oswalda M. Wykształcenie średnie otrzymał w gimnazjum rodzinnego miasta pod kierunkiem słynnego rektora Jerzego Ottomanna. Następnie studiował we Frankfurcie nad Odrą i Lipsku. Powróciwszy do Zgorzelca, został nauczycielem młodszych klas w tamtejszym gimnazjum kierowanym przez wspomnianego Ottomanna. W 1559 roku otrzymał urząd rektora w Lubaniu Śląskim, a w 1560 r. został z inicjatywy swego ziomka Sebastiana Neubaura, pastora elbląskiego, zaproszony do Elbląga na stanowisko rektora Gimnazjum Elbląskiego.
Stron 17 z 24