Słownik biograficzny

W latach 1854-1868 urząd nadburmistrza w Elblągu pełnił Theodor Konrad Burscher. Po jego śmierci rada miejska wybrała na stanowisko pierwszego burmistrza Johanna Carla Adolfa Selke, urodzonego 13 maja 1836 r. w Pieniężnie, dotychczasowego burmistrza w Luckenwalde (Rejencja Poczdamska). Selke studiował prawo na uniwersytecie w Królewcu i zdał egzaminy państwowe na referendarza. Wybór ten król pruski zatwierdził 5 grudnia 1868 roku, urzędowanie rozpoczął natomiast Selke 22 stycznia następnego roku. W 1872 r. cesarz Wilhelm nadał mu tytuł nadburmistrza (Oberbürgermeister), jednocześnie podniesiono mu roczne uposażenie do 2600 reichstalarów...

Architekt, artysta plastyk, pedagog i nauczyciel akademicki w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku, profesor zwyczajny, żołnierz Armii Krajowej, NOW Narodowej Organizacji Wojskowej, działacz NSZZ „Solidarność”. Liczne prace w aranżacji wnętrz w Gdańsku, Sopocie i Warszawie a także obiektów zabytkowych i sakralnych, uczestnictwo w konkursach, wystawach, sympozjach i konferencjach.

Nataniel Sendel (1686-1757) – elbląski lekarz, członek towarzystw naukowych w Elblągu, Gdańsku, Królewcu i Wiedniu. Urodził się 29.08 jako syn Samuela - nauczyciela klas od VII do V oraz pomocnika kantora w Gimnazjum Elbląskim (zmarł w 1703 r.), przybysza z Arnstad w Saksonii. Nataniel pobierał nauki w miejscowym gimnazjum oraz Gdańsku pod opieką profesora Samuela Schelwiga, filozofa i teologa oraz profesora Jana Glosemeyera, medyka. Rozpoczęte studia w Gdańsku kontynuował w Wittenberdze i Halle, gdzie uzyskał 29.06.1712 r. tytuł dra medycyny na podstawie rozprawki „Dissertatio inauguralis medica, de causis praecipuis, effectum tragicorum In medicina…”(1712), napisanej pod kierunkiem profesora Georga Ernesta Stahla.

Jerzy Daniel Seyler pochodził ze starej gdańskiej rodziny. Ojciec jego Gotfryd opuścił Gdańsk, ożenił się w Bazylei z Urszulą von Braun, córką rajcy i kupca i osiadł w Spirze (Niemcy), gdzie rozpoczął pracę w charakterze księgarza. Tam też urodził się 24 lutego 1686 roku Jerzy Daniel. W trzy lata później miasto zostało zniszczone przez armię francuską, więc rodzina Seylerów uciekła do Frankfurtu nad Menem.

Siccus (Sick) Piotr – ur. w 1530 r. w Rensburgu w Holsztynie. Studiował w Roztoce, gdzie 15.10.1555 r. uzyskał stopień magistra. W 1558 r. za protekcją F. Melanchtona uzyskał katedrę filozofii na uniwersytecie królewieckim, sprawował urząd dziekana wydziału filozoficznego i rektora. Poróżniony z władzami uniwersytetu porzucił Królewiec i przybył do Elbląga, gdzie 6.12.1575 r. został rektorem Gimnazjum Elbląskiego.

Emil Siede (1840-1921) – założyciel fabryki mydła w Elblągu. Syn zegarmistrza w Stołupianach, po ukończeniu szkoły realnej w Królewcu, w wieku 17 lat rozpocząć praktykę u swojego szwagra E. Freytaga, właściciela fabryki mydła i wytwórni oleju w Bartoszycach. W fabryce tej przerabiano siemię lniane dostarczane z carskiej Rosji, tłoczono je i wyrabiano olej lniany służący częściowo do celów jadalnych oraz do wytwarzania szarego mydła. Mydła toaletowe wyrabiano z zamorskiego oleju kokosowego i uznawane były one za wytworny środek do pielęgnacji ciała.

Ta kupiecka, wielce zasłużona dla miasta rodzina pojawiła się w XVI wieku. Jako pierwszy z tego rodu zasiadał w radzie miejskiej Niclaus Seifert (1455-1463). Odtąd nieprzerwanie – aż do zajęcia Elbląga przez Prusy w 1772 r. jego przedstawiciele pełnili ważne funkcje miejskie.

Urodził się 27 września 1594 roku w Elblągu. Ojciec jego Bartłomiej był kupcem, matka Benigna z domu Labians. W 1612 r. rodzice wysłali go do Torunia dla nauki języka polskiego, a po roku do Gdańska, gdzie przez cztery lata uczęszczał do tamtejszego gimnazjum. W 1618 r. podjął studia w Marburgu. Z powodu toczących się w tej części Niemiec działań wojennych po kilku miesiącach opuścił Marburg i udał się do Niderlandów gdzie studiował na uniwersytecie w Lejdzie. Następnie odbył podróż edukacyjną do Anglii, Francji i Włoch. Po siedmiu latach tj. w 1625 r. powrócił do rodzinnego miasta...

1899-1950, autor futurystycznej powieści Detatom.

Architekt, konserwator zabytków, nauczyciel w elbląskim Technikum Budowlanym, inicjator odbudowy Starego Miasta, współzałożyciel elbląskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Historycznego, współinicjator powołania Muzeum w Elblągu.

August Silber (1788-1849) – przemysłowiec i liberał elbląski. Urodził się 9.09.1788 r. w Elblągu, wywodził się ze starego i znanego rodu. Z zawodu był kupcem. Dorobił się znacznego majątku. Od 1825 r. był właścicielem domu handlowego oraz browaru przy ul. Św. Ducha. W 1828 r. został wybrany na radnego miejskiego. W pewnym czasie nie wiodło się Silberowi, pracował jako konduktor na parowcu spacerowym „Jaskółka”.

Ur. 28. XI. 1911 r. w Mińsku Mazowieckim. Z zawodu był mechanikiem. Ukończył 6 klas gimnazjum oraz technikum zawodowe Towarzystwa Kursów Technicznych przy Wawelbergu w Warszawie. Do końca 1942 r. mieszkał w Warszawie. W latach 1928–1942 pracował kolejno w: Fabryce Maszyn w Mińsku Mazowieckim (1928–1930), na budowie mostu na Wiśle w Warszawie (1930–1931), Państwowych Zakładach Lotniczych w Warszawie (1931– 1939) i Polskich Zakładach Optycznych w Warszawie (1939–1942).