Falk (Falconius) Krzysztof – ur. ok. 1520 w Annanbergu, w Miśni. Literat pruski, kronikarz, poeta i nauczyciel. Zasłużył się jako autor wierszowanej Pochwały miasta Elbląga, choć wartość artystyczna utworu nie jest duża. Pochodził z rodziny mieszczańskiej. Brak jest bliższych danych o rodzinie i młodości Falka, wiadomo jedynie, że od 1546 - 1548 r. pracował jako nauczyciel rachunków i pisania w Gimnazjum Elbląskim.
(1880 – 1958) Urodził się w Elblągu i ukończył tutaj gimnazjum. Następnie studiował w Dreźnie i Berlinie architekturę, matematykę, fizykę i nauki humanistyczne. Jego dorobek literacki obejmuje powieści, dramaty, utwory publicystyczne
Fellgiebel Baltazar – z tytułem magistra, Ślązak z Legnicy. W latach 1595-1608 był konrektorem (zastępca pomagający w prowadzeniu szkoły) w Gimnazjum Elbląskim. Po śmierci Tomasza Rotusa (1596), zarządzał gimnazjum aż do objęcia (1598) rektoratu przez J. Myliusa.
Maurycy Ferber (ur. 1471 w Gdańsku, zm. 1 lipca 1537 w Lidzbarku Warmińskim) - biskup warmiński. Pochodził z rodziny patrycjuszy gdańskich, był synem burmistrza Gdańska Jana; także brat Maurycego, Eberhard, pełnił funkcję burmistrza.
Ta znakomita patrycjuszowska rodzina pochodzi ze Szwabii. W Elblągu pojawiła się w pierwszej połowie XVII stulecia.
Fiedler (Fidler) Walery – urodził się w 1525 r. w rodzinie Feliksa, znanego poety szwajcarskiego, osiadłego w Gdańsku z powodu prześladowań religijnych w ojczyźnie. Wykształcenie zdobywał w rodzinnym Gdańsku, Królewcu i Bolonii (gdzie zresztą uzyskał tytuł doktora medycyny).
Urodził się 23 stycznia 1905 r. w miejscowości Minieralnyje Wody w Kraju Stawropolskim na Kaukazie, zmarł 18 grudnia 1991 r. i pochowany został na cmentarzu na Oksywiu. Inżynier budownictwa okrętowego, obrońca Wybrzeża w 1939 r., więzień obozu koncentracyjnego Stutthof. Po wojnie przejmował od Rosjan stocznię Schichau'a w Elblągu, pierwszy dyrektor Stoczni nr 16 w Elblągu, długoletni pracownik Stoczni Marynarki Wojennej w Gdyni, społecznik i aktywista. Swoje wspomnienia i osiągnięcia zawarł w książce „Ludzie, stocznie i okręty”. Kawaler Orderu Virtuti Militari.
Peter Forbus urodził się w 1602 r. w Szkocji jako potomek starego szlacheckiego rodu.
Ur. 14 stycznia 1948 roku w Tomaszowie Mazowieckim. Był synem Antoniego i Heleny z domu Stańczykowskiej. Żonaty z Barbarą Popecką. Absolwent polonistyki na Wydziale Filologii Polskiej i Słowiańskiej Uniwersytetu Warszawskiego (dyplom uzyskał 28 czerwca 1971 r.). Od 1971 pracował w Szczecinie, był instruktorem ds. wydawniczych w Szczecińskim Towarzystwie Naukowym (1 września 1971 – 31 sierpnia 1973). Publikował recenzje teatralne w miesięczniku „Spojrzenia” i „Głosie Szczecińskim”. Od 1972 pracował w Teatrach Dramatycznych w Szczecinie – najpierw jako konsultant programowy (1972/1973 – 1973/74), sekretarz literacki (1974/75), przez część sezonu 1975/76 – kierownik literacki. Był współtwórcą akcji upowszechniania teatru pod hasłem „Młodzi Miłośnikami Melpomeny”, organizowanego wspólnie z „Głosem Szczecińskim”.
Friedwaldowie przybyli do Elbląga z Torunia. Ojciec zasłużonego dla Elbląga burmistrza Mikołaja Friedwalda, także Mikołaj – był rajcą miejskim w Toruniu. Szczególnie znani są dwaj Friedwaldowie – wspomniany Mikołaj i jego syn Michał. Mikołaj pełnił najwyższą godność miejską – urząd burmistrza w latach 1544-1549. Był on jednym z współtwórców gimnazjum elbląskiego i jego opiekunem z ramienia rady miejskiej. Troszczył się on o zapewnienie bezpieczeństwa miastu...