Miegel, Agnes

Agnes Miegel (1879-1964) pisarka, poetka, autorka ballad, dziennikarka – zwana „matką Prus Wschodnich”. Wiele podróżowała, pracowała jako dziennikarka, od 1927 r. jako niezależna pisarka. W 1945 r. uciekła z oblężonego Królewca do Kopenhagi w Danii. Rok później wróciła do Niemiec i znalazła schronienie w brytyjskiej strefie okupacyjnej w zamku Apelern. W 1948 r. przeniosła się do Bad Nenndorf, gdzie pracowała aż do śmierci  (1964).

Przez całe życie stworzyła i opublikowała wiele opowiadań, baśni i wierszy. Najbardziej znane są jej liryczne ballady oraz wiersze o wschodniopruskiej ojczyźnie. W swojej twórczości opisuje osobiste cierpienia związane z wydaleniem z Prus Wschodnich pod koniec II wojny światowej. Do stałych motywów literackich należą poczucie straty, zmarnowania i spustoszenia (zarówno w stosunku do miejsc, jak i ludzi i zwierząt). Jej wiersze i opowiadania pełne są nostalgii do ziemi rodzinnej, wywołanej przeżyciami z czasów młodości. Wśród opublikowanych po II wojnie światowej tekstów nawiązujących do ziemi urodzenia było m.in. Truso  (1958). W swojej poezji nawiązywała m.in. do miejsc takich jak Orneta, Nida, wschodniopruskie wybrzeże Bałtyku.

Biblioteka Elbląska w swoich zbiorach posiada m. in. „Kościoły w państwie zakonnym”  Kirchen im Ordensland, 1933, sygn. 34722 [wiersze, których motywem są poszczególne świątynie w Prusach Wschodnich z fotografiami przedstawiającymi te obiekty (m. in. kościół NMP w Elblągu – obecnie Galeria El)] ; poetycki opis Mierzei Wiślanej  z ilustracjami – „bursztynowego wybrzeża Prus Wschodnich”  Ostpreußens Bernstein-Küste: Mit 48 Bildern, 1942, sygn. 35684.

Na zdjęciu Agnes Miegel (źródło: www.kreisgemeinschaft-wehlau.de)

źródło do biografii: http://leksykonkultury.ceik.eu/index.php/Agnes_Miegel