Rzemieślnik zajmujący się wyrobami i obróbką przedmiotów z cyny (odlewanie lub wykuwanie z blachy). Zawód ten był najbardziej popularny na przestrzeni wieków XVI i XVII, a znany już od średniowiecza. Naczynia wieloboczne lutowano z płyt cynowych, odpowiednio przyciętych, które zdobiono technikami cezelowania, grawerowania, złocenia, srebrzenia i pucowania. W Polsce zawód ten pojawił się w XIV w. i jego rozkwit trwał do XVIw.