Codex Neumannianus

Zabytek rękopiśmienny - część spuścizny elbląskiego kupca tekstylnego Abrahama Grübnau'a (1740-1823) - zbieracza źródeł do historii miasta, przekazanej Elblągowi na mocy umowy, gdy Grübnau zubożał wskutek zajęcia miasta przez wojska napoleońskie i związane z tym rekwizycje towarów. Zabytek odkrył w 1825 Ferdinand Neumann - aptekarz, z zamiłowania historyk, od którego nazwiska znalezisko nazwano  Codex Neumannianus. Klocek introligatorski zawierał m. in. najstarszy zwód polskiego prawa zwyczajowego (kopię) , zwany Księgą elbląską,a także słowniczek prusko-niemiecki, który ułatwił badania nad językiem Prusów. Ten bezcenny polonik zaginął w czasie II wojny światowej.