Dysertacja naukowa z dziedziny medycyny pisana w celu uzyskania naukowego stopnia doktora, wydana w Królewcu w 1930 roku autorstwa lekarza miejskiego Williego Wilke. Tematem pracy doktorskiej jest epidemiologia chorób zakaźnych : dyfterytu (błonicy), szkarlatyny (płonicy) i tyfusu na terenie Prus Wschodnich na przestrzenie pierwszych trzydziestu lat XX wieku. Publikacja zawiera oryginalne badania, analizy, dane statystyczne i wyniki autora, wnoszące istotne treści o schorzeniach zakaźnych wywołujących epidemie, ich przyczynach powstawania, występowania, rozprzestrzeniania się i uwarunkowaniach zdrowotnych. Recenzentem rozprawy doktorskiej był dyrektor uniwersyteckiego Instytutu Higieny - profesor Dr. Bürgers. Praca została złożona na Uniwersytecie Albrechta w Królewcu (zwyczajowo Albertyna lubAlbertina , niem. Albertus-Universität Königsberg) – uczelni istniejącej w latach 1544–1945, jedynym uniwersytecie w Księstwie Pruskim i jednym z najważniejszych w I Rzeczypospolitej. Po oderwaniu Prus od Polski (w 1657 roku) Albertyna pozostała największym ośrodkiem akademickim w Prusach Wschodnich do końca ich istnienia.