Zum 10. Januar 1874

Opis dokumentu

Ulotka agitacyjna wydana przez Niemiecką Partię Postępową przed wyborami do Reichstagu 1874. Wzywa w niej Niemców, aby w nadchodzących wyborach nie wspierali posłów Partii Konserwatywnej, socjaldemokratów oraz zwolenników ultramontanizmu (skupionych w katolickiej partii „Centrum”, powstałej w 1870, dążącej do wzmocnienia wpływów Kościoła katolickiego  w Niemczech). Partia Postępowa mobilizuje swój elektorat hasłem konieczności uzyskania przez liberałów bezwzględnej większości w parlamencie – w wyniku wyborów w 1871, pierwszych po zjednoczeniu Niemiec i utworzeniu Reichstagu uzyskała zaledwie 11,8% miejsc w parlamencie, zwycięstwo odnieśli natomiast narodowi liberałowie – „odszepieńcza” grupa Partii Postępowej, która odłączyła się od macierzystej partii 1866/1867. Autorzy ulotki krytykują zarówno stronnictwo katolickie, chwaląc wymierzone w Kościół katolicki ustawy majowe (walka z katolicyzmem, a zwłaszcza ultramontanizmem, była polem, na którym Partia Postępowa wyjątkowo popierała politykę Bismarcka), jak i socjaldemokratów, oskarżając ich o rewolucjonizm i antagizowanie robotników przeciwko  pracodawcom. Jednocześnie autorzy druku zwracają uwagę na brak właściwego wykorzystania i zainwestowania środków pieniężnych, którymi zasiliły budżet kontrybucje wojenne po wygranej przez Prusy wojnie z Francją oraz wymieniają swoje postulaty – do tradycyjnych, jak negowanie sensu utrzymywania silnej i licznej armii w czasie pokoju i sprzeciw wobec nowych podatków, doszły po zjednoczeniu Niemiec kolejne, np. postulat zniesienia wprowadzonego przez Bismarcka podatku, uiszczanego przez poszczególne państwa związkowe do wspólnej kasy (tzw. Matrikularbeiträge). W ulotce zwrócona jest także uwaga na problemy społeczne Niemiec, wynikające zdaniem jej autorów z prowadzonej dotychczas polityki wewnętrznej, do których zaliczono m. in. rosnącą emigrację Niemców do krajów obu Ameryk.

[Teka z drukami ulotnymi (m.in. nadbitki, rozporządzenia, ulotki, weksle, afisze), sygn. DŻS 15 a/1. Dokumenty zakupione przez Bibliotekę Elbląską, pochodzą z kolekcji Tomasza Spionka].