Zoo Berlin 1841-1929… (Berlin, 1929) - opatrzona unikatowymi czarno-białymi grafikami, rycinami i ilustracjami publikacja opisująca historię i działalność ogrodu zoologicznego w Berlinie, w opracowaniu niemieckiego lekarza, pisarza, publicysty i tłumacza Adolfa Heilborna (1873-1941). Ogrody zoologiczne mają długą historię, sięgającą starożytności. Już 2000 lat p.n.e. znane były w Chinach, Egipcie i Asyrii, stanowiąc zwykle rozrywkę i obiekt dumy władców, podobnie zresztą jak w średniowieczu i w czasach późniejszych. Taki zwierzyniec miał też w Polsce król Jan III Sobieski. Usytuowany był w Wilanowie na Morysinie i trzymano w nim wiele gatunków egzotycznych. Najstarszym istniejącym ogrodem zoologicznym jest ogród Tiergarten Schönbrunn założony w 1752 w Wiedniu. W połowie XIX wieku słynny niemiecki przyrodnik i podróżnik Alexander von Humboldt (1769-1859), lekarz, odkrywca i zoolog Martin Hinrich Carl Lichtenstein (1780-1857) i pruski ogrodnik i architekt krajobrazu Peter Joseph Lenné (1789-1866) zaproponowali otwarcie ogrodu zoologicznego w Berlinie. Po trzech latach budowy obiekt zaprojektowany przez Lenné został otwarty 1 sierpnia 1844 roku i był pierwszym ogrodem zoologicznym w Niemczech. Jego pierwszymi mieszkańcami były zwierzęta podarowane przez króla Prus Fryderyka Wilhelma IV Hohenzollerna z własnej menażerii i ptaszarni w Tiergarten. Na przestrzeni lat teren ogrodu zoologicznego był wielokrotnie przebudowywany i rozbudowywany. W drugiej połowie XIX wieku, stał się centrum kulturalnym ze znacznie większą liczbą zwierząt, a także tarasami, restauracjami i salą koncertową. Ten okres rozkwitu trwał do połowy XX wieku. Z 4000 zwierząt, które trzymano w nim przed drugą wojną światową, przeżyło tylko 91. Obecnie Ogród Zoologiczny jest jedną z najczęściej odwiedzanych atrakcji Berlina.