Wilkierz (niem. Willkühr – samowola) – uchwała uzupełniająca Rady Miejskiej miasta Elbląga z 1741 roku, nowelizująca dotychczas obowiązujące procedury, regulująca i wskazująca zasady i normy współżycia społecznego, bezpieczeństwa i porządku publicznego ludności wiejskiej oraz wewnętrzne sprawy i ustrój wszystkich wsi z obszarów położonych na nizinie, wzdłuż obu brzegów rzeki Nogat (część Żuław Wiślanych), lokowanych na prawie niemieckim. Unormowania, w sposób arbitralny nakazują wszystkim mieszkańcom m.in. chrześcijańskie i przyzwoite życie, regulują kwestie wychowania i obligatoryjnego kształcenia dzieci, wskazują zakres działania, kompetencje i obowiązki urzędów wiejskich, radzkich, sołtysów i gromady sąsiedzkiej, zasady postępowania przy przyjmowaniu pracowników najemnych, wysokości świadczeń pieniężnych i kar, urządzania uroczystości weselnych, pogrzebowych itp. Dokument współoprawny z innymi drukami (klocek introligatorski), sygn. Pol.8.II.284-Pol.8.II.285.