Wider die Jesuiten

Opis dokumentu

Uchwały niemieckiego zgromadzenia protestanckiego w Darmstadt 4 października 1871. Postanowienia dotyczyły dwóch zasadniczych problemów: dogmatu nieomylności papieża, ogłoszonego w 1870 r. na soborze watykańskim I oraz zakonu jezuitów. Środowisko protestanckich Niemców, reprezentowane przez Niemieckie Stowarzyszenie Protestantów, podjęło walkę z dogmatem papieskiej nieomylności, upatrując w nim zagrożenia dla suwerenności państwa, wolności wyznania i nowoczesnego życia kulturalnego. Zarzuty, jakie stawiali jezuitom, upublicznione na zjeździe w Darmstadt, dotyczyły natomiast ich rzekomego wyobcowania ze środowiska rodzinnego, społeczeństwa mieszczańskiego i ojczystego kraju oraz bezwzględnego podporządkowania Rzymowi. Stowarzyszenie krytykowało również brak indywidualizmu w szeregach zakonu, surową dyscyplinę, hierarchiczność władz kościelnych, rzekomą wrogość wobec świeckiej kultury, jezuicki system wychowania młodzieży oraz hołdowanie przez zakon przesądom. Drugą część druku stanowi przemówienie tajnego radcy Bluntschli’ego, uzasadniające słuszność uchwał, podjętych w Darmstadt. W związku z powyższymi zarzutami Niemieckie Stowarzyszenie Protestantów postulowało zakaz działalności zakonu jezuitów w Niemczech. Środki pozyskane ze sprzedaży druku miały być przeznaczone na walkę z zakonem, stąd apel do „wszystkich przeciwników jezuitów”, by przyłączyli się do rozprowadzania pisma. Książka współoprawna z innymi drukami 114378 – 114382.