Volksthümliche Dichtungen zumeist aus Handschriften des 15., 16. und 17. Jahrhunderts gesammelt

Opis dokumentu

Poezja ludowa, zebrana głównie z rękopisów piętnasto-, szesnasto- i siedemnastowiecznych przez M. Töppen’a, który był wówczas dyrektorem gimnazjum w Kwidzynie. Przyczynek do historii literatury pięknej w Prusach. Część I to historyczne pieśni ludowe, część II – powiedzenia, zawierające „życiowe mądrości”. Wśród przytoczonych utworów znajduje się pieśń o wydarzeniach z 1454 r., w której zarzuca się elblążanom (również gdańszczanom), że są źli, butni, niewierni i „przejadają” zdobycze Zakonu Krzyżackiego.