Druk wydany przez Niemiecką Partię Postępową, wymierzony przeciw Adolfowi Stoeckerowi (1835–1909), ewangelickiemu teologowi i politykowi, założycielowi Partii Chrześcijańsko-Socjalnej. Stoecker był antysemitą i antyliberałem, sprzeciwiał się sekularyzacji struktur politycznych i występował przeciwko powszechnemu i równemu prawu wyborczemu. W ulotce Stoecker nazywany jest ironicznie „cudownym lekarzem”, co jest aluzją do prostych, radykalnych recept społeczno-gospodarczych, które znajdują posłuch w ciężkich dla państwa czasach. Autorzy druku występują zwłaszcza przeciw propagowanym przez duchownego ograniczeniom w sferze gospodarki, uderzającym zwłaszcza w robotników, ale także w kapitalistów, jak przymus cechowy, krytykują jednak także sugerowane przez Stoeckera reformy społeczne, w rodzaju ograniczenia wolności ożenku dla ludzi ubogich, mogących mieć problemy z utrzymaniem i wyżywieniem rodziny oraz popieraną przez niego politykę wielkomocarstwową, dochodzącą do głosu w kolonializmie, który według autora doprowadza m. in. do wyludnienia Niemiec w związku z odpływem ludzi „za chlebem” do kolonii.
[Teka z drukami ulotnymi (m.in. nadbitki, rozporządzenia, ulotki, weksle, afisze), sygn. DŻS 15 a/1. Dokumenty zakupione przez Bibliotekę Elbląską, pochodzą z kolekcji Tomasza Spionka].