Vivat rex Michael ! : Glück zu dem Könige Michael, oder...Herr Michael gebohrner Hertzog von Wissniowiec...

Opis dokumentu

Tekst kazania elbląskiego pastora i kaznodziei Samuela Corella na okoliczność elekcji i koronacji Michała Korybuta Wiśniowieckiego, które odbyły się odpowiednio 19 i 29 czerwca 1669 r. Kazanie ukazało się drukiem w oficynie Achacego Corella – brata autora. Kazanie rozpoczyna inwokacja do Chrystusa – króla królów, który ustanawia i obala władców i za sprawą którego rządza wszyscy panujący. Dalej następuje biblijny opis radości cór Syjonuw reakcji na ukoronowanie Salomona na króla Izraela, są to jednocześnie zaślubiny, gdyż naród izraelski nazywany był przez proroków oblubienicą, a w dalszej perspektywie zapowiedź relacji Chrystusa z Kościołem, również określanym mianem oblubienicy. Zabieg ten służy autorowi do podkreślenia boskiej legitymizacji władzy królewskiej – w dalszej części wzywa autor poddanych Królestwa Polskiego – „starych i młodych, wysokich i niskich [stanem], uczonych i prostych, bogatych i biednych, mężczyzn i kobiety, młodzieńców i panny, dzieci i służbę” do okazania radości na wzór córek Syjonu.Dalej porównuje znów Corell Wiśniowieckiego do Salomona i wyraża życzenie, by pod jego rządami Rzeczpospolita stała się jeszcze potężniejsza niż za panowania Jana Kazimierza, podobnie jak Salomon rozwinął i udoskonalił dzieło swego poprzednika Dawida. W dalszej części kazania kaznodzieja opisuje okoliczności, które boskim zrządzeniem doprowadziły do tego, że Wiśniowiecki został wybrany na króla, po czym następuje pochwała rodu Wiśniowieckich, którzy - jak zauważa Corell – trwali zawsze wiernie przy Koronie oraz osobistych zasług i zalet nowo wybranego monarchy. Kolejnym punktem jest wezwanie wiernych, by modlili się o ukoronowanie nowego władcy także koronami cnót niezbędnych w sprawowaniu rządów, takich jak pobożność, sprawiedliwość i mądrość. Kazanie kończy modlitwa, w której duchowny prosi Boga o zdrowie i długie życiedla nowo obranego króla, jak również o umiejętność chodzenia Bożymi drogami, ochronę przez złymi, oszczerczymi ludźmi, wsparcie mądrych doradców oraz o pokój dla całego Królestwa i obronę przez zewnętrznymi wrogami. W tekście marginalia, ozdobne inicjały oraz winieta. Druk współoprawny (klocek introligatorski), sygn. Pol.7.II.1853-Pol.7.II.1897. (Brak druków: Pol.7.II.1883; Pol.7.II.1885). Dawna sygn. E.XIV.408. Pieczątki w druku: 3, 10, 11, 25. Dawne sygnatury: Misc.13, Ef 1048. Obleczenie druku – czarny marmurek; okładzina - tektura; cała okładzina odłączona od bloku; średnie deformacje; niewielkie zacieki/zaplamienia. Poszczególne druki mają zdobione krawędzie (barwione i nakrapiane). W 2010 r. druk poddano konserwacji zachowawczej w ramach projektu "Konserwacja zachowawcza druków XV-XVII w. Biblioteki Elbląskiej".