Virgils Werke verdeutscht. Erster Band. Aeneide

Opis dokumentu

Virgils Werke verdeutscht. Erster Band. Aeneide (Frankfurt nad Menen, 1819) - pierwszy tom niemieckojęzycznej antologii dzieł największego rzymskiego wieszcza, godnego następcy greckiego Homera, twórcy narodowej rzymskiej epopei Wergiliusza, a właściwie Publiusza Wergiliusza Marco (70 p.n.e. – 19 p.n.e.), zawierający opus magnum autora – monumentalną „Eneidę”. To licząca dwanaście ksiąg, nieukończona epopeja opowiadająca o powrocie trojańczyka Eneasza do ziemi praojca Dardanosa w Italii. Powrót utrudniała bohaterowi nieprzyjazna bogini Junona. Wskutek jej prześladowań uciekinierzy z Troi przeżyli wiele przygód i niebezpieczeństw. Już po przybyciu do Italii musieli stoczyć krwawe wojny, ażeby osiedlić się w Lacjum. Ostatecznie Junona pogodziła się z wyrokami losu, postawiła jednak – przyjęty przez Jowisza – warunek, że przybysze zlatynizują się, a ich dawne imię ulegnie zapomnieniu. W ten sposób w Italii powstała nowa Troja, która nie nosiła już dawnego imienia, lecz zwała się Rzymem – tak przedstawiał się zamysł poematu. Niestety przedwczesna śmierć Wergiliusza nie pozwoliła mu dokonać ostatecznych szlifów i dokończyć utworu. Sam Wergiliusz uznał, że dzieło niewarte jest pokazania cesarzowi Augustowi, i nakazał spalić wolumen. Na szczęście interweniował sam cesarz, któremu wcześniej poeta odczytał kilka fragmentów, i wydał polecenie przygotowania eposu do ostatecznej publikacji. Wydawcy, Lucjusz Wariusz Rufus oraz Plocjusz Tukka, dokonali pewnych kosmetycznych zmian, polegających na zmianie kolejności ksiąg oraz usunięciu niektórych fragmentów tekstu. W roku 17 p.n.e., dwa lata po śmierci poety , „Eneida” została opublikowana i była powszechnie czytana w Rzymie.