Vindicatio Locorum Potissimorum V[eteris] T[estamenti] à corruptelis Pontificiorum, Et In His Præcipuè Bellarmini ...

Opis dokumentu

Druk teologiczny niemieckiego historyka, teologa i językoznawcy Christophorusa Helwiga (1581-1617). Kariera naukowa profesora języka hebrajskiego i greckiego na Uniwersytecie w Giessen (Niemcy) była ściśle związana z konfliktami politycznymi i religijnymi w Hesji na początku XVI wieku. Autor w swej pracy przedstawił rozważania na podstawie wersetów Starego Testamentu, całkowite zepsucie natury, zepsucie katolików, w tym księgi prorockie - nazywane też profetycznymi (m. in. księga Jeremiasza, księga Ezechiela, księga Daniela, księga Joela etc.). Sensem lektury tych ksiąg jest nawracanie ku Bogu i wyznanie swych grzechów. Nie są one tylko opowieściami o tym, co było i minęło, ale zawierają cenne wskazówki do postępowania współczesnego człowieka.Autor odnosi się do poglądów Roberto Francesco Bellarmino (1542-1621) (włoski jezuita, kardynał, inkwizytor). Święty Kościoła katolickiego Robert Bellarmin odegrał ważną rolę w życiu Kościoła, napisał m.in. Kontrowersje (Disputationes …) (1586-1593),summa nauki katolickiej, odpowiadająca na potrzeby Kościoła rzymskokatolickiego po pierwszej fali reformacji (podjął temat Objawienia, istoty Kościoła, sakramentów i antropologii teologicznej, autor oryginalnych apologetycznych przemówień i pism). W czasie protestanckich ataków na Kościół i gwałtownych wystąpień antykatolickich w XVI wieku, Bellarmin był idealnym obrońcą wiary, nauczycielem, żarliwym polemistą, znakomitym wzorem dla teologów, intelektualistów, biskupów, jak i skromnych zakonników. Przed kartą tytułową druku rękopiśmienny wykaz trzech druków zawartych w klocku introligatorskim. W tekście ozdobniki drukarskie: inicjały, winiety. Tekst zaopatrzony w indeksy. Druk współoprawny, sygn. Pol.7.II.5721- Pol.7.II.5723. Format bibliograficzny: 8°. Pieczątki: 1, 10, 18. Dawne sygnatury: UU.8. Zewnętrzne oznaczenia: DT, NS. Krawędzie przycięte – nakrapiane; typ oprawy (materiał)- biały pergamin; okładziny – tektura; średnie zabrudzenia; brak zacieków/zaplamień; niewielkie zabrudzenia. W 2010 r. druk poddano konserwacji zachowawczej w ramach projektu „Konserwacja zachowawcza druków XV-XVII w. Biblioteki Elbląskiej”.