Polityczna broszura autorstwa Johanna Jacoby'ego, która ukazała się w lutym 1841 roku, na początku panowania Fryderyka Wilhelma IV, w przededniu obrad parlamentu prowincji, do którego członków została skierowana. Johann Jakoby (1805-1877) był niemieckim lekarzem i mężem stanu, którego głównym obszarem działalności stała się polityka. Identyfikował się z partią liberalną i zdobył narodowe uznanie dzięki niniejszej publikacji. Broszura Jacoby'ego odnosząca się min. do kwestii udziału obywateli w sprawach państwowych, reprezentacji narodowej, dojrzałości i skuteczności ludzi do reprezentacji wywołała wiele emocji. Autor przesłał kopię królowi wraz z listem, w którym skarżył się, że broszura została skonfiskowana przez policję i w związku z tym apeluje o królewską ochronę. Odpowiedź pojawiła się w formie aresztowania za majestat i podstępną krytykę prawa. 20 kwietnia 1842 roku Johann Jacoby został uznany za winnego i skazany na dwa i pół roku więzienia, został jednak uniewinniony w wyniku apelacji przez sąd drugie instancji. Opracowanie poprzedzono cytatem niemieckiego historyka Ludwiga Timotheusa Spittlera (1752-1810) oraz fragmentem, z należącego do klasyki liberalizmu niemieckiego testamentu politycznego Heinricha Friedricha Karla von Steina (1757-1831), w którym wzywał do pielęgnowania najwspanialszych skłonności ludzkich - „Miłości do Boga, Króla i Ojczyzny”.