Publikacja wydana w Görlitz w 1939 roku zawierająca rejestr wyznaniowych ksiąg metrykalnych sporządzony dla prowincji Prusy Wschodnie i Wolnego Miasta Gdańska. Dla prowincji Prusy Wschodnie ewidencję ksiąg sporządzono dla 46 wyodrębnionych okręgów, a następnie poszczególnych parafii i kościołów. Spis uwzględnia również rejestry prowadzone dla ludności żydowskiej i innowierców. Katalog opracowano mając na uwadze pomoc i usprawnienie prac w dziedzinie prowadzenia wszelkich badań genealogicznych, heraldycznych etc. Wyznaniowe księgi metrykalne to rodzaj ksiąg parafialnych (kościelnych) prowadzonych przez parafię lub inną jednostkę różnych kościołów w celu rejestracji chrztów, ślubów i zgonów lub innych zdarzeń istotnych w danym kościele. Obowiązek prowadzenia takich ksiąg wynika z prawa kanonicznego lub innego prawa wewnętrznego danego kościoła. Księgi metrykalne w kościele rzymskokatolickim prowadzone są od XVI wieku w wyniku uchwał podjętych na soborze trydenckim (1545-1563). Początkowo prowadzono księgi ochrzczonych i zaślubionych, później również zmarłych. Od 1607 roku, po obradach prowincjonalnego synodu piotrkowskiego wprowadzono obowiązek prowadzenia przez proboszczów, prócz wymienionych rodzajów ksiąg metrykalnych, także księgi bierzmowanych oraz wykazu parafian.