Versuch einer Methode die Vernunftlehre aus Platonischen Dialogen zu enwickeln. An Se. Excellenz den Königl. Staatsminister Freyherrn von Zedlitz

Opis dokumentu

Publikacja wydana w 1780 roku w Berlinie autorstwa  Johanna Jakoba Engela (1741-1802) - niemieckiego pisarza, estetyka i filozofa okresu oświecenia, profesora filozofii i nauk pięknych (niem.schöne Wissenschaften) w Joachimsthalsche Gymnasium w Berlinie. Opracowany materiał został skierowany imiennie do Karla Abrahama von Zedlitz (1731-1793) - pruskiego prezydenta rządu śląskiego, potem królewskiego ministra stanu, ministra sprawiedliwości, od 1771 roku ministra do spraw kościoła i szkolnictwa, który zasłynął jako autor i krzewiciel idei i koncepcji rozwoju pruskiego szkolnictwa, szczególnie szczebla średniego. Opracowanie zawiera propozycję (konspekt) prowadzenia, na szczeblu gimnazjalnym zajęć z dialektyki, która w średniowieczu była jednym z podstawowych przedmiotów szkolnych, wykładanych w ramach sztuk wyzwolonych. Była składnikiem trivium, obok gramatyki i retoryki. Nauczano jej głównie na podstawie teorii Arystotelesa. Do XVIII wieku, w kulturze europejskiej, traktowano ją jako element podstawowego wykształcenia, uważając za autonomiczną dziedzinę wiedzy, niezbędną w kształceniu poprawności rozumowania. Koncepcja przedstawiona przez Engela wychodzi z założenia, iż bardziej przydatne dla rozwoju i prowadzenia zajęć z dialektyki mogą być analizy dialogów dialektycznych Platona aniżeli zbiór pism logicznych Arystotelesa („Organon”). W związku z powyższym w swej propozycji podaje dokładnemu opisowi jeden z dialogów dialektycznych Platona – Memnon, w którym podjęto próbę zdefiniowana pojęcia cnoty i na tej podstawie przedstawia propozycję prowadzenia zajęć dydaktycznych. Dokument współoprawny z innymi drukami (klocek introligatorski), sygn. 91416 – 91418.