Versuch einer Kulturgeschichte der vornehmsten Völkerschaften Griechenlands […] Erster Band vom Ursprung der griechischen Nation bis zur Niederlage der Perser bei Salamis

Opis dokumentu

Wydany w 1796 roku w Lemgo tom pierwszy Versuch einer Kulturgeschichte der vornehmsten Völkerschaften Griechenlands […] dwuczęściowego dzieła opublikowanego w okresie 1796-1800, którego tematyka stanowi próbę wieloaspektowego opisu historii kultury starożytnej Grecji (Hellady; gr. Ελλάδα, Elláda, a także Ελλάς, Ellás) - cywilizacji, która w starożytności rozwijała się w południowej części Półwyspu Bałkańskiego, na wyspach mórz Egejskiego i Jońskiego, wybrzeżach Azji Mniejszej, a później także w innych rejonach Morza Śródziemnego. Autorem dokumentu jest niemiecki pedagog, filolog i poeta Johann David Hartmann (1761-1801). Niniejszy tom dotyczy okresu od powstania cywilizacji greckiej do bitwy pod Salaminą, która rozegrała się w wąskiej cieśninie pomiędzy wyspą Salamina (gr. Salamis) a wybrzeżem Aten w Zatoce Sarońskiej, niedaleko Aten 28 września 480 roku p.n.e. między flotami grecką i perską w czasie wojen perskich. Zwycięstwo niewielkiej floty greckiej nad perską zadecydowało o dalszych losach wojny a sama bitwa uważana jest za jedną z tych, które zmieniły bieg historii. W obszernej, ponad sześćsetstronicowej części pierwszej znajdujemy opisy ówczesnej rzeczywistości kulturowej, społecznej, gospodarczej, religijnej, prawnej, edukacyjnej, obyczajowej etc., które odwołują się do wielu dziedzin i dyscyplin m.in. historii, mitoznawstwa (mitologii), języka, piśmiennictwa, literatury i sztuki, nauki, filozofii, prawa, religii, antropologii, etnologii, socjologii, obyczajów życia codziennego i tradycji, polityki, sztuki wojennej etc. Starożytna Grecja uważana jest za kolebkę cywilizacji zachodniej. W epoce brązu powstały na tym obszarze wysoko rozwinięte kultury: minojska na wyspie Krecie, a w Grecji właściwej mykeńska, która później zdominowała Kretę. Wraz z końcem epoki brązu nastąpił gwałtowny upadek cywilizacji mykeńskiej i nastały tzw. wieki ciemne, z których wyłoniła się kultura Grecji archaicznej, z ludnością żyjącą w miastach-państwach zwanych polis, z których najważniejsze były Ateny, Teby, Sparta i Korynt. Za okres szczytowego rozwoju cywilizacji greckiej uznaje się tzw. okres klasyczny (V-VI w. p.n.e.). kiedy to Grecy odepchnęli zagrożenie perskie, a najpotężniejsze polis toczyły wojny o hegemonię. W drugiej połowie IV w. p.n.e. dominację nad Grekami uzyskało zhellenizowane państwo macedońskie, a jego władca - Aleksander Wielki - podbijając imperium perskie rozprzestrzenił kulturę grecką na ogromne obszary Azji i zapoczątkował okres hellenistyczny. W okresie późniejszym (II i I w. p.n.e.) państwa greckie dostały się pod panowanie imperium rzymskiego.