Versuch einer Charakteristik des weiblichen Geschlechts - wydany w 1799 roku trzeci tom publikacji autorstwa Carla Friedricha Pockelsa (1757-1814) - niemieckiego pisarza filozoficznego, brunszwickiego radcy dworu, biografa księcia Karla Wilhelma Ferdynada (1735-1806), pedagoga, moralisty, autora popularnych prac psychologicznych i edukacyjnych, w tym prac z zakresu psychologii dziecka i psychologii płci. W pięcioczęściowym dziele, opublikowanym w okresie 1797-1801, w Hanowerze autor podejmuje próbę charakterystyki płci żeńskiej, jej cech psychospołecznych, żeńskich wzorców moralnych i etycznych, ról, zachowań i postaw typowych dla kobiet, z których część wynika z uwarunkowań biologicznych, część zaś jest wynikiem szeroko pojętego otoczenia społeczno-kulturalnego oraz okoliczności społeczno-historycznych. Cały, niniejszy tom koncentruje się na zagadnieniu szeroko pojętej kobiecej miłości, pragnieniu jej przeżywania, planowania, obdarzania nią, doświadczania na różne sposoby, organizowania czasu tak, by móc się nią napawać, relacjonowania swoich uczuć, myślenia w kategoriach miłości, a także życia w sposób, który ją podsyca. Autor poddaje opisowi m.in. kobiece przeżywanie miłości, w tym miłości od pierwszego wejrzenia; towarzyszące jej często uczucie zazdrości (również z męskiego punktu widzenia); potrzeby, które z tymi uczuciami są związane; kobiece podejście do tworzenia trwałych relacji damsko-męskich, związków małżeńskich i ogniska domowego etc. Ostatni rozdział trzeciego tomu zawiera odniesienia do autorów nawiązujących w swej twórczości do opisywanego przez autora zagadnienia miłości. Pockel nawiązuje tu m.in. do starożytnej twórczości i poglądów Arystotelesa, Platona, Plauta, Terencjusza; twórczości francuskiej (Michel Eyquem de Montaigne, Charles de Saint-Évremond, Jean-Jacques Rousseau); angielskiej (William Shakespeare, Francis Bacon); niemieckiej (Martin Opitz, Paul Fleming, Daniel Casper von Lohenstein, Christoph Martin Wieland) etc.