Publikacja wydana w 1790 roku w Halle autorstwa niemieckiego pedagoga i filozofa Gebharda Ulricha Brastbergera (1754-1813). W dokumencie autor poddaje analizie Krytykę czystego rozumu (niem. Kritik der reinen Vernunft) - pracę Immanueala Kanta (1724-1804) wydaną po raz pierwszy w 1781 roku w Rydze, znacznie zmienioną w drugim wydaniu, uważaną za jedną z najważniejszych prac w historii filozofii i podstawę niemieckiego idealizmu filozoficznego. Głównym celem Krytyki czystego rozumu jest odpowiedź na pytanie, czy metafizyka jest możliwa i jakie są granice ludzkiego poznania. W tym celu badaniu poddane zostają poszczególne władze poznawcze człowieka.