Untersuchungen über den menschlichen Willen. Zweyter Theil [...]

Opis dokumentu

Untersuchungen über den menschlichen Willen (Lemgo, 1782) - druga z czterech część, wydanej na przestrzeni 1779-1793 publikacji z pogranicza filozofii, a dokładniej antropologii filozoficznej i psychologii poznawczej, której autorem jest niemiecki filozof Johann Georg Heinrich Feder (1740-1821). Feder, od 1757 roku studiował teologię w Erlangen. W listopadzie 1765 roku objął profesurę metafizyki, moralności i logiki w gimnazjum Casimirianum Coburg (Bawaria). W 1767 roku otrzymał powołanie na uniwersytet do Getyngi, gdzie pracował do 1782 roku jako profesor filozofii. W latach 1797-1811 kierował Georgianum i biblioteką królewską w Hanowerze. W 1819 roku otrzymał tytuł tajnego radcy prawnego, a w 1820 został członkiem Akademii Nauk w Getyndze. Praca Untersuchungen über den menschlichen Willen uznawana jest za najważniejsze dzieło Federa. W obszernym czterotomowym dokumencie autor poddaje rozważaniom, pojęcie ludzkiej woli i procesów wolicjonalnych, które od czas od starożytnych było przedmiotem rozważań licznych filozofów, którzy, zwłaszcza w ramach dociekań z dziedziny tzw. psychologii filozoficznej, etyki i filozofii człowieka, próbowali wyodrębnić wolę jako mniej lub bardziej samodzielny składnik ludzkiej psychiki. Dzięki woli i procesom wolicjonalnym człowiek ma wpływ na kształt własnego życia oraz własnej osobowości. W niniejszej części autor koncentruje się na rozważaniach dotyczących różnic między osobowościami, przyczyn i czynników (wiek, środowisko społeczno-kulturowe, wychowanie, status społeczny, czynniki przyrodniczo-geograficzne, wewnętrzne przeżycia etc.), które powodują tę różnorodność oraz trudności w ich określaniu i badaniu. Dzieło Federa uznawane jest za jedno z pierwszych, w którym pojawia się psychologiczna teoria typów osobowości.