Um die Gestaltung Europas (Monachium, 1939) - publikacja, napisana pod pseudonimem A. Sanders, której autorem jest Alexander Nikuradse; Aleksandre Nikuradze; gruz. ალექსანდრე ნიკურაძე (1900 -1981) - gruzińsko-niemiecki fizyk i nazistowski politolog. Urodzony w Samtredii w Gruzji w Imperium Rosyjskim, został wysłany przez rząd gruziński w celu dokończenia studiów w Berlinie. Nikuradse pozostał w Berlinie i przyjął obywatelstwo niemieckie po inwazji Armii Czerwonej na Gruzję w 1921 roku. Będąc zdecydowanym przeciwnikiem sowieckich rządów w Gruzji, aktywnie angażował się w działalność gruzińskiej emigracji i miał bliskie powiązania z nazizmem. Pozostawał w przyjaznych stosunkach z nazistowskim ministrem okupowanych ziem wschodnich Alfredem Rosenbergiem, którego poglądy na Kaukaz w dużej mierze ukształtowały się pod wpływem Nikuradse. Z jego pomocą założył „Instytut Studiów nad Europą Kontynentalną”. Próbował lobbować na rzecz niepodległej Gruzji i pozyskać niemieckie wsparcie dla antyradzieckiej gruzińskiej emigracji politycznej. Pod wpływem teorii „wielkich przestrzeni” Karla Haushofera stworzył ambitny projekt niemieckiego protektoratu nad projektowaną konfederacją kaukaską, w której Gruzini mieli odegrać wiodącą rolę. Podczas II wojny światowej wykorzystał swój prestiż. i wpływ na uratowanie wielu Gruzinów przed nazistowskimi represjami. Jako fizyk zajmował się głównie fizyką stosowaną. W szczególności badał materiały dielektryczne oraz teorie elektronów i jonów. Biegle władał pięcioma językami i opublikował 35 prac naukowych w różnych językach. Interesował się także polityką i naukami humanistycznymi. Nazwisko Aleksandra Nikuradze wiąże się z wprowadzeniem kierunków europeistyki i ekonomii na czołowych uniwersytetach świata. Jego inicjatywa wprowadzenia terminu „europologia” została zatwierdzona przez Kongres Naukowców we Francji w 1952 r., a przedmiot ekonomii został włączony do programu szkół wyższych w Niemczech w 1960 r., a następnie rozprzestrzenił się na inne kraje. W niniejszej publikacji autor opisuje i wyjaśnia rozwój europejskiego systemu narodów i państw, od mitu do współczesności. W treści utrzymuje kontekst intelektualno-historyczny, przedstawiając nie tylko przegląd polityczny, ale także kulturowy, uzupełniając wypowiedzi licznymi szkicami map.