Theologische Beyträge. Erster Band […]

Opis dokumentu

Theologische Beyträge; Przyczynki teologiczne (Altona, 1795) - drugie wydanie pierwszego tomu publikacji autorstwa niemieckiego teologa akademickiego i publicysty, przez ponad pięćdziesiąt lat związanego z Uniwersytetem Kilońskim Jakoba Christopha Rudolfa Eckermanna (1754-1837). Jego zainteresowania i zakres pracy naukowej były niezwykle szerokie i różnorodne. Tematyka wykładów akademickich i publikacji dotyczyła szeroko pojętej egzegezy biblijnej, hermeneutyki, gramatyki hebrajskiej, języka chaldejskiego, arabskiego i syryjskiego, dogmatyki, chrześcijańskiej nauki moralnej, historii Kościoła, homiletyki, teologii pastoralnej, katechetyki, pisarzy greckich i łacińskich etc. Pierwsze wydanie Theologische Beyträge ukazało się na przestrzeni 1790-1799, w sześciu obszernych tomach (każdy podzielony na trzy główne części). Pierwszy tom Przyczynków teologicznych Eckermanna koncentruje swoją uwagę na kwestii relacji między Starym i Nowym Testamentem, zgodnie ze starożytnym powiedzeniem św. Augustyna: „Novum Testamentum in Vetere latet, Vetus in Novo patet” („Nowy Testament jest ukryty w Starym, natomiast Stary znajduje wyjaśnienie w Nowym”). Autor stara się wskazać, wyjaśnić i zinerpretować najważniejsze fragmenty Nowego Testamentu, w których znajdują się odniesienia, na zasadzie cytatów lub aluzji, do treści Starego Testamentu. W pierwszej częsci komentarzowi biblijnemu poddane zostają Ewangelie św.Mateusza, św. Marka i św. Łukasza, w drugiej Ewangelia św. Jana i Dzieje Apostolskie, natomiast trzecia część tomu pierwszego koncentruje się na odniesieniach do starotestamentowych tekstów w Liście św. Pawła do Rzymian. Styl komentarza biblijnego Eckermanna nie jest wolny od proliferacji (tworzenia alternatywnych, względem aktualnie obowiązującego, punktów widzenia na badane zagadnienie) powtórzeń i akomodacji (w rozsądnych granicach) do oświeconego myślenia współczesności.