Thanatologie oder Denkwürdigkeiten aus dem Gebiete der Gräber ein unterhaltendes Lesebuch für Kranke und Sterbende […] Vierter und letzter Theil

Opis dokumentu

Thanatologie oder Denkwürdigkeiten aus dem Gebiete der Gräber ein unterhaltendes Lesebuch für Kranke und Sterbende - wydany w 1799 roku w Lipsku czwarty a zarazem ostatni tom dzieła z dziedziny XVIII - wiecznej tanatologii autorstwa niemieckiego duchownego, pastora i pedagoga Joachima Bernharda Nicolausa Hackera (1760-1817). Opublikowana na przestrzeni 1795-1799, w czterech częściach Thanatologie… przeznaczona została dla chorych oraz umierających i odnosi się do śmierci człowieka i wszystkiego, co się z nią wiąże oraz jej dotyczy. Tanatologia (gr. thánatos – śmierć oraz lógos – nauka, Tanatos – bóg śmierci) to nauka o śmierci człowieka, w szczególności zajmująca się jakościowym opisem przyczyn śmierci oraz bólem i żalem jej towarzyszącym. Badania opierają się na założeniu, że życie ludzkie jest na tyle istotną wartością, że może okazać się korzystnym poznanie procesu umierania oraz i ile to możliwe, sposobów wpływania na ten proces i oswojenia się z tym co nieuchronne. Poszczególne rozdziały opracowania służyć mają pocieszeniu, oswojeniu się ze śmiercią, łagodząc tym samym jej tragiczny wymiar. Pierwszy rozdział niniejszej części zawiera m.in. krótkie, filozoficzne rozważania o życiu, śmierci i nieśmiertelności. Drugi prezentuje refleksje i rozważania znanych osobistości wypowiadane na krótko przed śmiercią, należą do nich m.in. starożytny filozof, twórca neoplatonizmu Plotyn (ok.204-269); niemiecki myśliciel i poeta epoki oświecenia Christian Fürchtegott Gellert (1715-1769); angielski filozof, eseista, polityk i prawnik Francis Bacon (1561-1626) etc. Rozdział trzeci prezentuje sporządzone przez bliskich i przyjaciół opisy ostatnich godzin życia szlachetnie urodzonych osób wśród których znaleźli się m.in. Johann Georg Sulzer (1720-1779) - szwajcarski teolog i filozof; Joanna Grey (1537?-1554) - królowa Anglii, zwana „dziewięciodniową królową” lub „królową dziewięciu dni”; niemiecka pisarka Johanna Katharina Morgenstern (1748-1796) itd. Rozdział czwarty zawiera fragmenty listów umierających bądź skazanych na śmierć kierowane do najbliższych im osób. Rozdział piąty i szósty to zbiór utworów literackich i anegdot na temat śmierci i wieczności. Kolejne rozdziały zawierają m.in. opisy ceremonii i wyjątkowych uroczystości pogrzebowych, refleksje filozoficzne autora służące pocieszeniu i uspokojeniu etc.