Joseph Lieutaud (1703-1780) był francuskim lekarzem, od 1750 roku poświęcił się pracy na dworze króla Francji Ludwika XV (1710-1774), później zaś króla Ludwika XVI (1754-1793). Jego wydane w Amsterdamie dwuczęściowe dzieło Synopsis universae praxeos medicae... stanowi syntezę ówczesnej wiedzy medycznej, zarówno teoretycznej, jak i praktycznej. We wstępie autor przedstawia krótką historię nauk medycznych oraz własne przemyślenia dotyczące roli i sposobu postępowania lekarza. Powołuje się przede wszystkim na autorytet Hipokratesa (ok. 460 – ok. 370). Spośród starożytnych autorów prac medycznych wymienia także Galena (ok. 130- 200). Przywołuje również współczesnych sobie uczonych. Są wśród nich Théophile Bonet (1620-1689), Jean-Jacques Manget (1652-1742) oraz Johann Helfrich Jüngken (1648-1726). Pierwsza część Synopsis... zawiera trzy księgi poświęcone kolejno chorobom wewnętrznym, zewnętrznym oraz chorobom kobiet i dzieci. Druga część, podzielona na dwie księgi, zawiera sposoby leczenia poszczególnych chorób, przede wszystkim szczegółowe przepisy na leki, głównie roślinne. Dzieło zamyka indeks w języku łacińskim, a po nim indeks francuski.