Kompilacja statutów zakonu bernardynów prowincji wielkopolskiej zastępująca i uzupełniająca wcześniejszy zbiór z 1640 r. Opiera się na dawnych i nowych dekretach papieskich, statutach ogólnych zakonu bernardynów, a także zasadach wypracowanych w Polsce, przede wszsytkim przez bł. Władysława z Gielniowa (około 1450-1505) oraz bł. Rafała z Proszowic (ca 1453-1534). Poszczególne rozdziały poświęcone są zasadom wypełniania reguły i dyscypliny, zawierają również formuły liturgiczne dla różnych obrzędów (np. wizytacja, obłóczyny nowicjuszy), niekiedy podając wersje modlitw w języku polskim. Zawiera również podział prowincji na regiony, w których poszczególne konwenty powinny kwestować, oraz zasady i obrzędy dotyczące tercjarzy bernardyńskich. Po statutach, na s. 182, wydrukowana aprobacja prowincji pruskiej bernardynów przyjęta w 1728 na kapitule prowincjalnej w Lubawie pod przewodnictwem ówczesnego prowincjała o. Rafała Zgorzelskiego (fl. 1728). W kolejnej części podane są dekrety papieskie dotyczące bernardynów: Mikołaja III (ok. 1210–1280) z 1278 r. oraz Klemensa V (ok. 1260–1314) z 1311 r. Na samym końcu znajduje się formuła wyznania wiary przeznaczona dla braci bernardynów zawierająca wyraźne odrzucenie wszelkich tez reformacyjnych i uznanie decyzji Soboru Trydenckiego. Dzieło opatrzone obszernym indeksem rzeczowym.
Projekt „Digitalizacja, opracowanie i udostępnianie starodruków Biblioteki Elbląskiej” w ramach programu MKiDN Kultura cyfrowa 2019. „Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury”.