Statuten des Gesellenvereins zu Elbing

Opis dokumentu

Statuty elbląskiego Towarzystwa Czeladniczego z 1859 r. Od poprzedniego statutu, wydanego w 1845 różni się m. in. tym, iż zaznacza, że do uczestnictwa w Stowarzyszeniu predestynowani są równieżrobotnicy fabryczni (związane było to z postępującym w drugiej poł. XIX w. uprzemysłowieniem i powolnym wypieraniem rękodzieła przez produkcję fabryczną). Zasady funkcjonowania i cele towarzystwa nie zmieniły się zbytnio. Do należenia do szeregów towarzystwa uprawniony był każdy mieszkaniec miasta o nienagannej moralności, z wykluczeniem terminatorów. Głównym celem towarzytswa było pielęgnowanie życia towarzyskiego, a jednocześniedbanie o rozwój duchowy i moralny członków za pomocą regularnych spotkań, otwartych wykładów, śpiewu i lektury. Spotkania odbywały się regularnie co tydzień. Rozpoczynały się zawsze wspólnym muzykowaniem (jako dyrygent zatrudniony był zawodowy muzyk), potem następował wykład na tematy naukowe lub związane z rzemiosłem, a od godziny dziewiątej wieczorem wspólne rozrywki. Członkowie zobowiązani byli do wpłacenia wpisowego oraz uiszczania miesięcznych składek. Towarzystwo Czeladnicze prowadziło też bibliotekę. Z towarzystwa natychmiast wykluczani byli ci jego członkowie, którzy nieokrzesanym i nieobyczajnym zachowaniem naruszyli godną atmosferę zebrania lub pojawili się na nim w stanie nietrzeźwym (mogli oni jednak ubiegać się o ponowne przyjęcie w szeregi towarzystwa). W przypadku niestosownego zachowania się członka poza zebraniem był on oddawany pod sąd honorowy.