Statuty elbląskiego Towarzystwa Czeladniczego. Głównym celem, jaki przyświecał Towarzystwu było pielęgnowanie życia towarzyskiego, a jednocześnie dbanie o rozwój duchowy i moralny członków za pomocą regularnych spotkań, otwartych wykładów, śpiewu i lektury. Do należenia do szeregów towarzystwa uprawniony był każdy mieszkaniec miasta o nienagannej moralności, z wykluczeniem terminatorów. Głównym celem towarzystwa było pielęgnowanie życia towarzyskiego, a jednocześnie dbanie o rozwój duchowy i moralny członków za pomocą regularnych spotkań, otwartych wykładów, śpiewu i lektury. Spotkania odbywały się regularnie co tydzień. Rozpoczynały się zawsze wspólnym muzykowaniem (jako dyrygent zatrudniony był zawodowy muzyk), potem następował wykład na tematy naukowe lub związane z rzemiosłem, a od godziny dziewiątej wieczorem wspólne rozrywki. Członkowie zobowiązani byli do wpłacenia wpisowego oraz uiszczania miesięcznych składek. Towarzystwo Czeladnicze prowadziło też bibliotekę. Z towarzystwa natychmiast wykluczani byli ci jego członkowie, którzy nieokrzesanym i nieobyczajnym zachowaniem naruszyli godną atmosferę zebrania lub pojawili się na nim w stanie nietrzeźwym (mogli oni jednak ubiegać się o ponowne przyjęcie w szeregi towarzystwa). W przypadku niestosownego zachowania się członka poza zebraniem był on oddawany pod sąd honorowy.