Statut der Schichau'schen Kranken- und Sterbe-Kasse in Elbing

Opis dokumentu

Statut kas chorobowej i pogrzebowej, założonych przez Schichaua dla pracowników jego fabryk. Uczestnictwo w kasie było obowiązkowe, ale jedynie po orzeczeniu przez lekarza zakładowego, że pracownik jest zdrowy i silny, nie mógł on także mieć więcej niż 5o lat. Należący do kasy robotnicy płacili wpisowe i miesięczne składki, których wysokość była uzależniona od miesięcznych przychodów. W razie choroby lub uszkodzenia ciała pracownikowi przysługiwał zwrot kosztów opieki lekarskiej i medykamentów (ale jedynie tych wydawanych na receptę, nie zwracano kosztów „domowych” środków leczniczych, do których zaliczono m. in. herbatkę rumiankową, kasze owsianą, płótno do okładów, mydło). Oprócz zwrotów kosztów leczenia choremu przysługiwała zapomoga. W razie śmierci wdowa po pracowniku lub członkowie jego rodziny otrzymywali zapomogę, a kasa finansowała pogrzeb (wyjątkiem od tej reguły było samobójstwo). W przypadku, gdy robotnik podczas pracy wykonywanej w zakładzie nabawił się przepukliny, kasa pokrywała koszty paska przepuklinowego.