Statut der frei-religiösen Gemeinde

Opis dokumentu

Statut Gminy Wolnoreligijnej w Elblągu. Ruch wolnoreligijny został zapoczątkowany w połowie XIX w. na fali tzw. ery przedmarcowej i nurtu niemiecko-katolickiego. Odrzucał on tradycyjne wyznania, bazował na wartościach takich jak tolerancja, humanizm, poszanowanie dla człowieka, jego praw i wolności. Elbląska Gmina Wolnoreligijna zrzeszała zarówno wyznawców katolicyzmu jak i ewangelików. Jej statutowym celem było pielęgnowanie życia duchowego i moralności członków. W każdą niedziele i dni świąteczne miało miejsce spotkanie służące „zbudowaniu”, połączone ze śpiewem i wykładem. Przynależność do gminy nie oznaczała automatycznego zerwania z dotychczasowym wyznanie, gdyż w § 10 statutu zaznaczono, że śluby i pogrzeby mogły mieć w ramach wspólnoty miejsce jedynie wtedy, gdy zainteresowane osoby wystąpiły z kościoła, do którego przynależały. Decyzje podejmowano drogą głosowania, głosy wszystkich członków – zarówno mężczyzn jak i kobiet – liczyły się tak samo. Prawo głosy przysługiwało członkom, którzy ukończyli 20 rok życia.