Publikacja wydana w 1863 roku w Gdańsku, opracowana na podstawie dostępnych dokumentów i źródeł urzędowych przez radcę rządowego Heinricha Oelrichsa. Materiał przedstawia wiadomości i informacje statystyczne oraz opis Rejencji Gdańskiej (niem. Regierungsbezirk Danzig). Obszerne opracowanie tabelaryczno – opisowe prezentuje dane dotyczące m.in. historii jednostki administracyjnej, geografii i demografii regionu, gospodarki, handlu, przemysłu i rzemiosła, rolnictwa i leśnictwa, transportu i komunikacji, zagadnień związanych z melioracją, szeroko pojętą edukacją i szkolnictwem, kościołami i religią, prowadzoną polityką sanitarną oraz szeroko pojętym zarządzaniem i administrowaniem rejencją, stosowaną polityką finansową (w tym podatkową), dobroczynną, działalnością urzędów i instytucji prawa i porządku publicznego (m.in. policji, sądów) etc. Rejencja Gdańska była pruską i niemiecką jednostką administracyjną na terenie Pomorza Gdańskiego. Po wojnach napoleońskich i kongresie wiedeńskim Prusy przystąpiły do dalszej reorganizacji administracji państwowej zapoczątkowanej w 1808 roku przez tzw. reformy steinowskie. Obszar Prus podzielono na 10 prowincji, z których każda obejmowała przynajmniej dwie rejencje. W prowincji Prus Zachodnich postanowiono utworzyć rejencję: gdańską i kwidzyńską. Na mocy zarządzenia z 3 lipca 1815 roku mianowano osobne komisje z komisarzami na czele, które miały dokonać podziału administracyjnego Prus Zachodnich oraz ustalić granice rejencji. Początkowo prezydent Rejencji Kwidzyńskiej istniejącej od 1808 roku przeciwstawiał się utworzeniu nowej jednostki administracyjnej. Jednak wreszcie w październiku 1815 roku postanowiono ostatecznie utworzyć Rejencję Gdańską z dniem 1 lipca 1816 roku.