Społeczność duńska około roku 1880 składała się zwykle z rolników posiadających średniej wielkości majątki ziemskie. Poprzez zastosowanie spółdzielczości w Danii dokonał się przewrót w dziedzinie gospodarki społecznej, a bilans płatniczy zaczął wskazywać nadwyżkę. Wysiłki wszystkich producentów zaczęły wskazywać zwiększenie produkcji, obniżkę kosztów produkcji, ulepszenie wartości i jakości produktu – a za tym szło oczywiście poprawienie bytu pracownika. Faber, Harald (1856-1943?) w swojej książce „Spółdzielczość w rolnictwie duńskiem” przedstawił dzieje tego ruchu oraz historię rolnictwa duńskiego pomiędzy 1860-1912. Całość poparta wynikami i statystyką.