Siebenbürgisch-sächsische Volkskunde im Umriß

Opis dokumentu

Siebenbürgisch-sächsische Volkskunde im Umriß (Lipsk, 1926) - opatrzony rycinami i ilustracjami zarys folkloru Sasów siedmiogrodzkich czyli ludności niemieckiej osiadłej na terenach Siedmiogrodu począwszy od XII wieku, w opracowaniu polihistora, pedagoga, językoznawcy, etnologa, folklorysty, pisarza, teologa i polityka Adolfa Schullerusa (1864-1928). Publikacja za pomocą słowa i obrazu prezentuje portret społeczeństwa wraz z ich bogatą kulturą symboliczną, społeczną i materialną. Opisowi poddane zostają m.in. wygląd miasta i wsi, budownictwo, organizacja gospodarstwa domowego, wystrój i wyposażenie domu i podwórka, mieszkańcy i ich tradycyjne stroje, jedzenie, język i dialekt, życie we wspólnocie, życie duchowe, zwyczaje i tradycyjne obrzędy, zabobony, kultura artystyczna etc. Siedmiogród zwany też Transylwanią to wieloetniczny i wielokulturowy region. Od 1920 r. należy w całości do Rumunii, poprzednio przez 1000 lat był koronnym krajem węgierskim. Nazywany jest „europejskim mikrokosmosem” i "Szwajcarią Wschodu". Rumuni tamtejsze dacko-rzymskie twierdze uznają za swą kolebkę. Dla Węgrów to "rajski ogród", w którym węgierskość przetrwała próbę okupacji tureckiej. Niemcy, w kulturze Sasów Siedmiogrodzkich odnajdują, nigdzie już indziej nie zachowane, idee uniwersalnego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego, gdzie rozwijała się tradycyjna kultura ludowa we wszelkich jej przejawach – w sferze materialnej, duchowej, folkloru i obyczajowości i kształtowała regionalna odmiana języka i jego gwarowych wariantów.