Dzieło teologiczne duńskiego kalwinisty Sibrandusa Lubbertusa (ok.1555-1625), wykładowcy teologii na Uniwersytecie we Franekeri, będące polemiką z włoskim jezuitą i inkwizytorem Robertem Bellarminem. Pismo otwiera przedmowa adresowana do rady miasta Emden w Niemczech. Autor wspomina w niej o okolicznościach i powodach, dla których podjął się napisania swojej pracy, którymi głównie było umocnienie niemieckich wiernych w pozostaniu przy prawdziwej nauce o kościele. Właściwa część dzieła składa się z sześciu ksiąg, w których Lubbertus omawia kolejno terminologię i kluczowe zagadnienia (pojęcia) związane z teologicznym wymiarem istnienia kościoła z uwzględnieniem kontekstu historycznego. Na uwagę zasługuje erudycja autora - Lubbertus przywołuje wybrane passusy z Pisma Świętego, ale także greckie i łacińskie źródła teologiczne - nie tylko popularnych autorów wczesnochrześcijańskich (np. dzieła św. Hieronima i Augustyna), ale i pomniejszych uczonych (np. scholastyka Melchora Cano). Dodatkiem do pisma jest indeks pojęć i odwołań biblijnych. Dokument współoprawny z innymi drukami (klocek introligatorski), sygn. SD.XVI.1089 - SD.XVI.1090.