S.F. Lacroix Lehrbegriff des Differential- und Integralcalculs. Aus dem Französischen übersetzt und mit einigen Zusätzen und Anmerkungen begleitet von Johann Philipp Grüson […] Zweiter Theil

Typ: Stary druk Rok publikacji: 1800 Miejsce publikacji: Berlin Autor:
  • Lacroix, Sylvestre François
  • Grüson, Johann Philipp
Illustracje: 6 Strony: [ 4 ]; 387 Sygnatura: 92677/2 biblioteka cyfrowa link Języki: fre, lat, ger Hasła kluczowe:
  • Stary druk -18 w.
  • Traité du Calcul Différentiel et du Calcul Intégral – przekład niemieckojęzyczny - tom drugi
  • Matematyka
  • Rachunek różniczkowy i całkowy
  • Grüson, Johann Philipp (1768-1857)
  • Lacroix, Sylvestre François (1765-1843)
Pobierz plik XML Pobierz plik TXT Kategorie:
Data dodania: 12.10.2021

Opis dokumentu

S.F. Lacroix Lehrbegriff des Differential- und Integralcalculs (Berlin, 1800) - drugi tom niemieckojęzycznego przekładu Traité du Calcul Différentiel et du Calcul Intégral, w opracowaniu i z komentarzem niemieckiego matematyka, wynalazcy, od 1798 roku członka Pruskiej Akademii Nauk Johanna Philipsa Grüsona (1768-1857). Traité du Calcul Différentiel et du Calcul Intégral to publikacja, wydana w trzech tomach na przestrzeni 1797-1800, której autorem jest francuski matematyk Sylvestre François Lacroix (1765-1843). Droga autora do matematyki rozpoczęła się od powieści Robinson Crusoe. Dzięki niej, zainteresował się początkowo żeglarstwem, a co za tym idzie również nawigacją, geometrią, a za nią resztą matematyki. Jego najsłynniejszym dziełem jest niniejszy Traité …, w którym, w sposób encyklopedyczny, zebrał i uporządkował znaczną część ówczesnej wiedzy na temat rachunku różniczkowego i całkowego, który opiera się na dwóch podstawowych operacjach: różniczkowaniu i całkowaniu. Podstawy rachunku różniczkowego i całkowego zostały odkryte mniej więcej ok. 1670 roku niezależnie przez angielskiego fizyka i matematyka Izaaca Newtona (1642 – 1727) oraz niemieckiego filozofa i matematyka Gottfrieda Wilhelma Leibniza (1646 – 1716). Choć  oczywiście, idee rachunku różniczkowego i całkowego można znaleźć we wcześniejszych pracach wielu matematyków, nawet w pracach Archimedesa w III w. p.n.e. Dokument należał do najobszerniejszych dzieł z tej dziedziny w tamtych czasach oraz zyskał miano standardowego źródła wiedzy na ten temat przez większą część XIX wieku.