Sermones de Sanctis

Opis dokumentu

Dwa rękopisy zachowane w zbiorach Biblioteki Elbląskiej (Rps. 206/II, Rps. 207/II) to zbiory kazań, które obejmowały okres całego roku liturgicznego (niedziel na ten okres przypadających), oraz uroczystości i wspomnień świętych. Spełniały więc rolę podręcznika zawierającego wszystkie ważne wydarzenia roku liturgicznego. Łacińskie: sermo, sermonis – oznacza bowiem naukową rozmowę lub dysputę, zwykłą mowę lub dzieło napisane w mowie potocznej, opowiadanie, kazanie. Porównanie obu ksiąg, sposobu pisania pozwalają sugerować iż mamy do czynienia ze wspólnym dziełem, które wyszło spod ręki tego samego autora. Dzieła nie posiadają karty tytułowej, co utrudnia określenie autora, nie widnieje data ich spisania. Nie widnieje dedykacja, w zamian na zachowanych stronach znajduje się następujący tekst w języku niemieckim „ Pergaminowy rękopis z czternastego stulecia”. Dzieła prawdopodobnie pochodzą z klasztornej biblioteki dominikanów. Wartość samego tekstu nie jest duża. Zachowane formy obrzędowości i kultu świętych, nie przedstawiajądo końca materiału źródłowego. Dla mieszkańców Elbląga mogą być jedynie dumą, iż rękopisy przetrwały w tak dobrym stanie tyle lat. Wymiary rękopisu to 21,5 x 16,5 cm, format - 2º. Tekst jest rubrykowany (na każdej stronie dwie kolumny). Zachowane karty obejmują strony od 2 do 61. Brakuje karty tytułowej, uszkodzona jest strona 5, a także brak karty między stronami 5 i 6. Oprawa skórzana na desce (uszkodzona), brak ozdób. Zachowały się dwa paski bez spinek oraz ślady incatenationis.