ScriptumScriptum Publice Propositum in Academia Vuitebergensi, quo Scholastici [...] Domini Philippi Melanthonis [...] 21 Aprili

Typ: Stary druk Rok publikacji: 1560 Miejsce publikacji: Wittebergae Autor:
  • Major, Georg
Strony: [10] K. Sygnatura: Pol.6.II.1549 biblioteka cyfrowa link Języki: lat Hasła kluczowe:
  • Major, Georg (1502-1574)
  • Bugenhagen, Johannes (1485-1558)
  • Druk funeralny – 16 w.
  • Druk okolicznościowy - 16 w.
  • Panegiryk
Pobierz plik XML Pobierz plik TXT Kategorie:
Data dodania: 03.09.2014

Opis dokumentu

Druk okolicznościowy (pochwalny) na okoliczność śmierci (20.04.1558 r.) i pogrzebu (21.04.1558 r.) Jana Bugenhagena (1485-1558), zwanego Doctor Pomeranus (Doktor Pommer) – norbertanina, doktora teologii, czołowego przedstawiciela wczesnego ruchu protestanckiego, współzałożyciela oraz organizatora Kościołów ewangelicko-luterańskich w północnych Niemczech, Danii i na Pomorzu, autora m.in. monumentalnego dzieła o historii miast pomorskich Pomerania, w którym zawarł syntezę historii kraju, ale także poświęcił dużo uwagi działalności misyjnej Ottona z Bambergu. Bugenhagen wykładał egzegezę Pisma Świętego na uniwersytecie w Wittenberdze. W sposób szczególny czerpał natchnienie z Księgi Psalmów. Herbem Bugenhagena była harfa. W 1546 r. zmarł Marcin Luter, a kazanie pogrzebowe wygłosił właśnie Bugenhagen, natomiast Melanchton wygłosił mowę pogrzebową. Doktora Pomeraniusa w jego ostatniej drodze pożegnał Filip Melanchton (1497-1560) (właściwie Philipp Schwartzerd), który przypomniał zasługi Pomeranusa w tworzeniu organizacji kościelnych wielu miast i całego Pomorza oraz Danii.Druk opublikowano w Akademii w Wittenberdze przez Veitiusa Creutzerusa. Druk współoprawny (klocek introligatorski) - sygn. Pol.6.II.1545-Pol.6.II.1551. Format bibliograficzny: 4. Pieczątki: 1, 10, 11, 20. Dawne sygnatury: R.5. Przed kartą tytułową rękopiśmienny spis treści. Na karcie tyt. znak własnościowy: Gotofredi Zamelii...1652... Zewnętrzne oznaczenia: NT. Typ oprawy (materiał) - brązowa skóra (tłoczenia ślepe); okładziny - deski; zapinki - mosiężne haczykowate na skórzanych paskach (uszkodzenia górnej zapinki, brak fragmentu skóry z tłokiem plakiety na tylnej okładzinie); pęknięcie zwięzów między blokiem a oprawą, poluzowanie oprawy, uszkodzenie przegubów; niewielkie deformacje; niewielkie zażółcenia/zbrązowienia; średni stopień zainfekowania mikroorganizmami. W 2010 r. druk poddano konserwacji zachowawczej w ramach projektu „Konserwacja zachowawcza druków XV-XVII w. Biblioteki Elbląskiej”.