Salomon von Ruysdael. Eine Einführung in seine Kunst […]

Opis dokumentu

Salomon von Ruysdael …(Berlin, 1938) - bogato ilustrowana publikacja dotycząca twórczości holenderskiego malarza pejzażysty Salomona von Ruysdaela (1600/1603 - 1670), w opracowaniu historyka sztuki Wolfganga Ferdinanda Ernsta Günthera Stechowa (1896-1974). Autor był synem pruskiego prokuratora Waldemara Stechowa i koncertowej śpiewaczki Berthy Deutschmann. W 1921 roku uzyskał stopień doktora na Uniwersytecie w Getyndze. Od 1921 do 1922 roku był asystentem w Kaiser Friedrich Museum pod kierunkiem Wilhelma von Bode, a w okresie 1922-1924 asystentem Cornelisa Hofstede de Groota w Hadze. Następnie przeniósł się w 1923 na Wydziale Historii Sztuki Uniwersytetu w Getyndze. W 1926 roku został wykładowcą Wydziału Historii Sztuki Uniwersytetu w Getyndze, a od 1931 r. profesorem nadzwyczajnym. W latach 1927 - 1928 pracował jako członek Niemieckiego Instytutu Historii Sztuki we Florencji. W 1931 roku, w Rzymie był wykładowcą wizytującym Bibliotheca Hertziana. Po przejęciu władzy przez nazistów, jako obywatel wyznania ewangelickiego o żydowskich korzeniach, został zmuszony do przejścia emeryturę. Wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie w latach 1940-1963 był profesorem historii sztuki w Oberlin College. Stechow był również profesorem wizytującym na wydziale sztuki i archeologii Uniwersytetu Princeton, a wcześniej zajmował podobne stanowiska na Uniwersytecie Michigan, Williams, Smith i Vassar College oraz na Uniwersytecie w Yale. Do jego priorytetów naukowych należało m.in. XVII-wieczne malarstwo holenderskie oraz północno-europejskie malarstwo i ikonografia od XV do XVII wieku. Tematyka niniejszej publikacji związana jest z życiem, twórczością i sławą pośmiertną oraz rozwojem i osobowością artystyczną holenderskiego malarza pejzażysty Salomona von Ruysdaela. Artysta od 1623 roku był członkiem, a od 1648 roku przewodniczącym gildii malarzy w Haarlemie. Jego najwcześniejszy datowany pejzaż pochodzi z 1626 roku, a jako pejzażystę pochwalił go kronikarz Samuel Ampzing (1590-1632) w swoim opisie miasta Haarlem w 1628 roku.  Nauczyciel Ruysdaela nie jest znany, ale jego najwcześniejsze krajobrazy ujawniają wpływ Esaiasa van de Velde (1587 - 1630), który przebywał w Haarlemie w latach 1610-1618. Wraz z Janem van Goyenem (1596-1656) i Pieterem de Molinem (1595-1661) był pionierem naturalistycznego holenderskiego krajobrazu, charakteryzującego się skromną tematyką i ograniczoną tonacją. Malował równinowe krajobrazy holenderskie w tonach brązowych. Jego obrazy są monochromatyczne, przedstawiają najczęściej drogi wiejskie, wydmy oraz oberże wśród drzew. Późniejsze prace malarza stają się bardziej rozbudowane. Chociaż Ruysdael mieszkał i pracował w Haarlem przez całe życie, jego obrazy przedstawiające widoki różnych miast, w tym Alkmaar, Arnhem, Dordrecht, Leiden, Nijmegen, Rhenen i Utrecht, sugerują, że odbył kilka podróży po Holandii. Dzieła Salomona van Ruisdaela znajdują się po dziś dzień w dużych zbiorach europejskich.