Sakuntala oder der Erkennungsring. Ein Indisches Drama von Kalidasa. Aus dem Sanskryt und Prakrit übersetzt von Bernhard Hirzel

Opis dokumentu

Sakuntala oder der Erkennungsring … (Zurych, 1833) - drugie wydanie niemieckojęzycznego przekładu indyjskiego dramatu „Śākuntala”, którego autorem jest Kalidasa (skr. कालिदास, trl. Kālidāsa, "sługa Kali") - indyjski poeta i dramaturg z epoki klasycznego sanskrytu. Trudno dokładnie określić, kiedy tworzył, najprawdopodobniej jednak w okresie imperium Guptów, w IV, V lub VI wieku n.e. (mógł być poetą na dworze Ćandragupty II). Jego sztuki i poezja opierały się przede wszystkim na indyjskiej mitologii i filozofii. Był autorem dzieł lirycznych, epickich i dramatycznych. W literaturze sanskrytu zajmuje podobne miejsce jak William Szekspir w literaturze angielskiej. Sława spowodowała, że przypisywano mu też dzieła (ok. 30), których autorem najprawdopodobniej nie był, takie jak „Nālodaya” i „Śrutabodha”. Badacze uważają obecnie, że te utwory napisali inni pisarze o takim samym imieniu - Kālidāsa. Dzieło zostało przetłumaczone z sanskrytu i prakrytu przez szwajcarskiego indologa, teologa i orientalistę Bernharda Hirzela (1807-1847). Wydanie pierwsze ukazało się w 1833 roku. Na język polski dramat przełożył językoznawca, indolog, filozof, profesor Uniwersytetu Warszawskiego Stanisław Schayer (1899-1941), który w słowie wstępnym pisze m.in.: „…Jako utwór literacki dramat indyjski nosi wszelkie znamiona stylu kunsztownego, stylu poezji dworskiej, wyszukanie eleganckiej i wykwintnej…” i dalej „…Kiedy w roku 1789 Wiliam Jones po raz pierwszy przetłumaczył Śākuntalę na język angielski, a w dwa lata później Georg Förster z angielskiego na niemiecki, zachwyt i podziw były jedyną odpowiedzią ówczesnej krytyki. Zachwycał się nią Goethe, niemniej entuzjastycznie sławił ją Herder w swoich listach….”.