Rußlands Thränen : oder kurtze Nachricht vom Tode Petri des Grossen, Kaysers über ganz Rußland, samt zweyen zu des verstorbenen Kaysers Tobe gehaltenen Reden

Opis dokumentu

Publikacja zawiera opis zmagań z chorobą i śmierci cara Rosji Piotra Wielkiego oraz dwie mowy („Mowa pogrzebowa przesławnego, przepotężnego Piotra Wielkiego i „Słowo pochwalne błogosławionej i wiecznej pamięci Piotra Wielkiego”) wygłoszone już po śmierci imperatora. Teksty sporządzone i wygłoszone przez Teofana Prokopowicza-biskupa Pskowa, później arcybiskupa Nowogrodu, gorącego zwolennika i propagatora reform cara. Prokopowicz Feofan (Teofan), właściwie Jeleazar Prokopowicz (1681-1736), rosyjski pisarz i kaznodzieja, profesor i rektor Akademii Mohylańskiej, wykładał poetykę, retorykę, filozofię, a także fizykę i matematykę, był jednym z najbliższych współpracowników Piotra I, teoretykiem oświeconego absolutyzmu. Pozostawił spuściznę o treści teologicznej, prawniczej i pedagogicznej, w tym szereg utworów literackich w języku łacińskim, rosyjskim i polskim. Prokopowicz wsławił się w mowach funeralnych, sławiących czyny Piotra I, jego odwagę, zdolności strategiczne oraz rozmach w planowaniu reform. Wygłoszone już po śmierci cara, mowy pogrzebowe podkreślały wojskowe aspekty polityki Piotra, podkreślając fakt, że dzięki niemu Rosja stała się potężnym państwem. Powyższa publikacja została przetłumaczona z łaciny na język niemiecki. [Autor wymienia same zasługi - nie wspomina, że Piotr I był też absolutnym panem życia i śmierci swych poddanych, który nie omieszkał osobiście uczestniczyć w okrutnych torturach i egzekucjach]. Oprawa książki - brązowa skóra, krawędzie - nakrapiane, zdobienia oprawy - tłoczenia ślepe, marmurek. W 2012 r. druk poddano konserwacji zachowawczej w ramach projektu „Konserwacja zachowawcza zbioru starych druków XVIII w. Biblioteki Elbląskiej”. Druk współoprawny (klocek introligatorski), sygn. Pol.8.II.352-Pol.8.II.356.