Mowa okolicznościowa rektora Gimnazjum Elbląskiego - Johanna Langego, wygłoszona w 1759 roku z okazji święta szkoły (tzw. enkaniów). Enkania ustanowiono na pamiątkę przekazania gimnazjum nowego budynku. Na przebieg święta składało się nabożeństwo, wspólne modlitwy z udziałem mieszczan, szkolna akademia ze spektaklem teatralnym oraz mowami rektora i burmistrza. Orację z 1759 otwiera utwór poetycki napisany dystychem elegijnym. Autor odwołując się do barokowej konwencji gry słów nihil (nic) i aliquid (coś) opisuje marność świata ludzi, który z perspektywy Boga i wieczności jest zmienny i szybko przemija. Po nim następuje dalszy ciąg (mowy z ubiegłych trzech lat na enkania i actus liectionis) wyliczania zbiorów biblioteki szkolnej - cennych edycji Pisma Świętego. Tym razem uwaga rektora poświęcona jest Nowemu Testamentowi w języku greckim, chorwackim, niemiecko-łacińskim i innych niemieckich edycjach. Lange streszcza historię eksponatów i ich cechy szczególne - w tym różnice. Dodatkiem do mowy jest scenopis sztuki teatralnej w języku niemieckim. Dokument współoprawny z innymi drukami (klocek introligatorski), sygn. Pol.8.II.4683-Pol.8.II.4735.
Projekt „Digitalizacja, opracowanie i udostępnianie starodruków Biblioteki Elbląskiej” w ramach programu MKiDN Kultura cyfrowa 2019. „Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury”.