Psalmodia i modlitwy na uroczystość żałobną po śmierci króla Fryderyka Wilhelma III (zm. 1840), odprawianą w elbląskiej synagodze. Słowa pieśni żałobnej wyrażają smutek i ból po odejściu tak dobrego i sprawiedliwego króla, łagodzony jedynie faktem, iż tron po nim obejmie jego syn. Tekst modlitwy (po niemiecku i hebrajsku) w intencji zmarłego monarchy wysławia jego dobroć i litość (podkreślając również tolerancję religijną) i wyraża prośbę, by Bóg przyjął jego duszę do nieba. Za panowania Fryderyka Wilhelma III. w 1812 wyszedł edykt sankcjonujący (częściowe) równouprawnienie Żydów, zapewniał im m. in. swobodę osiedlania się i szerszy dostęp do wcześniej zakazanych zawodów. Książka współwydana (klocek) zawierająca druki okolicznościowe z lat 1808-1869 (nr inw 2000.)