Predigten …(Reutlingen, 1791) – trzecie wydanie, drugiej części publikacji, zawierającej zbiór kazań, autorstwa szwajcarskiego teologa ewangelicko-reformowanego, twórcy pieśni kościelnych, pastora i popularyzatora teologii oświecenia Georga Joachima Zollikofera (1730-1788). Część druga zawiera 18 kazań Zollikofera, służących nauczaniu i przekazaniu treści religijnych, zgodnie z ideami teologii oświecenia, które przyniosły udoskonalenie i odnowę nauczania kościelnego, negację pobożności dewocyjnej, płytkiego moralizatorstwa, ciemnoty i zabobonów, akceptację tolerancji religijnej oraz przyczyniły się do większego otwarcia na Pismo Święte. Tematyka kazań, których podstawę stanowi każdorazowo fragment Biblii, dotyczy, m.in. : wychowania dzieci, właściwego kształtowania ich serc, umysłów, postaw, cnót i sprawności moralnej, edukacji religijnej, ludzkiej pracy na rzecz dobra wspólnego, wartości i doskonałości ludzkiej duszy, dobrobytu, grzechu jako głównego źródła ludzkiego nieszczęścia, szeroko pojętej miłości Boga etc. Kazania Zollikofera cieszyły się wielką popularnością. Do grona jego słuchaczy należał m.in. hellenista, arabista i znawca kultury Cesarstwa Bizantyjskiego Johann Jacob Reiske (1716 -1774), który tak o nim napisał: "żeby wszyscy nauczyciele chrześcijan chcieliby być tak przyjaźnie do ludzi nastawieni jak Zollikofer”. O jego sławie świadczy również fakt, że wiele osób przebywających w Lipsku chciało się z nim spotkać. Do ich grona należał francuski pisarz i filozof Denis Diderot (1713-1784) , który w 1773 roku spotkał się z nim w przerwie podczas podróży do Sankt Petersburga. Dokument współoprawny z innymi drukami (klocek introligatorski), sygn. 92613/1-92613/2.