Praktische Anweisung zur Pastellmahlerey

Opis dokumentu

Opublikowany w 1762 roku w Norymberdze (niem. Nürnberg) praktyczny poradnik dla artystów amatorów i profesjonalistów pomocny przy kształtowaniu umiejętności warsztatowych i tworzeniu kompozycji malarskich techniką pastelową. Autorem opracowania jest niemiecki malarz i kolorysta Georg Christoph Günther (1736-1777). Nazwa pastel pochodzi z języka włoskiego ( pastello, od pasta - ciasto). Technika pastelu zaczęła być stosowana w malarstwie europejskim w końcu XV wieku, a rozwinęła się w XVII, by w wieku XVIII zyskać szczyt popularności, szczególnie wśród portrecistów. Ponowne duże zainteresowanie tą techniką malarską datuje się na koniec XIX i początki XX wieku. Technika ta zawsze intrygowała bogactwem tematyki i formy i miała szerokie grono twórców i koneserów. Zazwyczaj bywa określana jako łącząca walory rysunkowe i malarskie. Kolory wskazywane są jako zasadniczy walor tej techniki malarskiej: są świetliste, miękkie i łagodne (stąd określenie „barwy pastelowe”). Choć warsztat pracy przypomina technikę rysunkową, efekty osiągane za jej pomocą mają zasadniczo charakter malarski. Ponadto pastele, jakkolwiek wrażliwe mechanicznie, są odporne na działanie czasu, a dzieła nimi wykonane zachowują swoje walory kolorystyczne i nasilenie barwne przez bardzo długi czas. Materiał uzupełniają m.in.schematy kolorowych map barwnikowych.