ΕΠΙΚΤΗΟϓ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ. Epiktets Handbuch […] für Schulen und Gymnasien berbeitet von Johann David Büchling

Opis dokumentu

Dokument opublikowany w Lipsku w 1798 roku opracowany przez Johanna Davida Büchlinga (1762-1811). Integralną część materiału stanowi dzieło filozoficzne Epikteta - Encheiridion, opatrzone obszernymi uwagami i spostrzeżeniami. Opracowanie wzbogaca gruntowna biografia Epikteta z Hierapolis (ok. 50 n.e. – ok. 130 n.e.) – rzymskiego filozofa, reprezentanta stoicyzmu. Encheiridion stanowi kompedium nauk moralnych filozofa. Jak wskazują źródła historyczne właściwym autorem Podręcznika… był uczeń Epikteta - Flawiusz Arrian (ok. 86 n.e. – ok.160 n.e. lub ok. 95 n.e - ok.175 n.e.) - grecki historyk, po ojcu obywatel rzymski. Epiktet, stosując rady Sokratesa nie zapisywał swoich myśli, natomiast Arrianus w młodości słuchający jego wykładów w Nikopolu na bieżąco je notował. Encheiridion jest zbiorem ponad pięćdziesięciu sentencji i maksym filozoficznych Epikteta dotyczących przyjemności, obowiązków człowieka oraz wartości, o jakie powinien zabiegać a także cnót i celu w życiu. Wszystko, co dotyczy człowieka podzielone zostaje na rzeczy zależne od człowieka ( są to m.in. sądy, popędy, pragnienia ) oraz rzeczy niezależne od człowieka (ciało, mienie, sława, godności). Rzeczy niezależne powinny pełnić funkcję służebną, a uważanie ich za ważne i wolne rodzi żale i skargi skierowane do bogów i innych ludzi. Niepowodzenia życiowe, jakie spotykają człowieka nie z jego winy nie powinny wywoływać żalu. Epiktet zachęca do zrozumienia "natury" i postrzegania woli własnej jako części zasady przewodniej wszechświata.