Pharmaceutische Receptirkunst; oder Anleitung für Apotheker, die von den Ärzten vorgeschriebenen Arzneyformeln kunstmässig zu bereiten

Opis dokumentu

Pharmaceutische Receptirkunst; oder Anleitung für Apotheker… (Lipsk, 1804) - poradnik farmaceutyczny z początku XIX wieku przeznaczony dla aptekarzy, stanowiący instrukcję jak w sposób umiejętny przygotować recepturę farmaceutyczną („ars formulas medicas dispensandi”), na podstawie recept lekarskich („ars formulas medicas praescribendi”), w opracowaniu niemieckiego lekarza i farmaceuty Johanna Erdwina Christopha Ebermaiera (1768-1825). Farmacja to zespół nauk obejmujących wiedzę o lekach. Etymologii wyrazu farmacja należy szukać w greckim słowie phármakon oznaczającym środek magiczny, w przenośni lek, oraz w pochodzącym z wcześniejszego okresu egipskim określeniu Ph-ar-maki oznaczającym „zapewniający bezpieczeństwo”. Autor opracowania był ojcem Carla Heinricha Ebermaiera, pisarza zajmującego się botaniką leczniczą. Kształcił się w akademii chirurgicznej w Brunszwiku, następnie studiował medycynę w Getyndze. W 1797 roku uzyskał stopień doktora medycyny. Praktykował w Rhedzie, a później w Dortmundzie. Następnie przeniósł się do Kleve, gdzie został powołany do pruskiej rady lekarskiej. Później pracował na tym samym stanowisku w Düsseldorfie. Przez całe życie interesował się szczególnie farmacją. Był także autorem popularnych w swoim czasie podręczników i publikacji z zakresu położnictwa i chirurgii. Wraz z lekarzem Georgiem Wilhelmem Christophem Consbruchem (1764-1837) opublikował również „Ogólną encyklopedię dla lekarzy i chirurgów” (niem. Encyclopädie für practische Ärzte und Wundärzte).